Alfaloji Forum

Sitemizde şu anda bakım yapılmaktadır. Üyelik istekleri ve konular bakım sonrasında onaylanacaktır.

Sorunlarım

Katılım
26 Nisan 2018
Mesajlar
31
Tepkime puanı
19
Şehir
Antalya
Herkese selam,

Ben yaklaşık 2 ay önce "Kırmızı Hap" düşüncesini -ne diyeceğimi bilemedim.- öğrenmiş birisiyim. 2 aylık süre boyunca Johnny Delusion, Gökhan X, Harun D, Erkek Adam ve aklıma gelmeyen kişilerin yazılarını okudum ve önemli düşündüğüm cümle -ya da topluluğu- alıp bir whatsapp grubunda topladım -Grupta tek ben varım- . Grup olayı size biraz saçma gelebilir ama en azından bazı şeyleri hatırlamam için süreyi kısaltıyor.

Sorularla alakasız bir açılış bölümü olduğuna göre sorularıma geçebilirim.

Bu "Kırmızı Hap" düşüncesinden önce kendimdeki fark ettiğim şeyin düşüncedeki bilgilerden sonra ne kadar kötü olduğunu anladım. Kötü olduğunu düşündüğüm şey konuşma stilimdi. Hiçbir insan mükemmel olamaz fakat mesajlaşmalarım rezalettir. İnsanların hiçbirisiyle yüzyüze olmadığımız sürece sağlıklı, düzgün bir iletişim kuramıyorum. Yüzyüzeyken de konuşmam çok iyi değildir -duygu katamıyormuşum- ama mesajlaşmada sanki konuşmayı hızlıca bitirmek istiyormuşum gibi oluyor. Konu açmaya çalışsam bir türlü açamıyorum.

Başka sorunlardan birisi dışarıdan sanki hayattan bunalmış gibi görünmem. Ne kadar düzeltmeye çalışsam da o bakışım, asık suratlık yine yüzüme geliyor. Bazen insanlar korktuğunu bile söylüyorlar. Ciddi durmuyorum korkunç duruyorum.

Şu anlık aklıma gelen son sorun ise içimdeki tanışma-açılma korkusu. Ne zamandır kendimde "Sen endişelenmiyorsun. Onun sadece senin gibi bir insan olduğunu biliyorsun. Seni reddetse başka kız mı yok?" desemde son yaşananlardan sonra bedenimde gizli bir korku olduğunu anladım. Normalde heyecan yok fakat bir şekilde vücudum beni engellemeye çalışıyor. "Ya kız yakınındaki biriyle göz kontağı kurduysa? Ya kızın gözü daldıysa? Ya her şey baştaki gibi iyi gitmezse? Orada aşırı yüklenmeden donup kalsan ne olacak?" diye sorular sormaya çalışıyor.


Size, zor da olsa aklımda olan sorunlarımı yazdım. Bu sorunlarım hakkında görüşlerinize, yardımlarınıza ihtiyacım olacak. Görüşleriniz-Yardımlarınız için şimdiden teşekkürler.
 
Bendede böyle bir sorun var yürürken kendimi kasıyorum . Böyle bacak bölgem kasılıyormuş gibi oluyor sanki birileri hep beni izliyormuş gibi düşünüyorum. Örneğin kütüphanede dışarda toplum içinde kısacası kendimi kasıyorum o an ya yanımda biri olması gerekiyor o kişiyle sohbet etmem gerekiyor ya da aklımda cidden başka bişey olmasi gerekiyor ki kendimi kasmıyım . Sana pek cevap veremedim ama bu da benim boyle bir sorunum
 
Öncelikle henüz çok yenisin. Sorunlarının farkındasın ve çözüm arıyorsun, gayet güzel. Bu saydıklarının tamamı aşılabilecek sorunlar.

İlk sorunun cevabı tam olarak diksiyon. Diksiyon kursuna gitmeni tavsiye ederim. Gidemezsen bile youtubede kanallar var takip edebilirsin. Diksiyon kursu sesine, konuşmana duygu katacaktır.
Konu açma meselesi yaşanmışlıkla alakalı bir durum. Ne kadar çok yaşanmışlığın varsa o kadar anlatacak şeyin olur. Ne kadar az yaşanmışlığın varsa o kadar susarsın. Anlatmaya değer olaylar yaşamalısın. Hemen hemen her konuda tecrüben olursa hemen hemen her konuda anlatacak konuşacak konun olur. Ayrıca ciddi bir tavır takınma. Mesajlaşırken :D gülücük kullan saçmala. Mantığını devre dışı bırak. Ciddiyim biriyle sohbet ederken mantığını devre dışı bırak. Ders çalışırken, sınava girerken falan kullanırsın ama sohbet ederken kapat beynini. İnsanlar ciddiyeti sevmezler eğlenmek isterler. Eğlenmek istiyorsan mantıktan uzak durup saçmala.

İkinci soruna gelirsek. Buna birçok durum sebebiyet verebilir. Düzenli olarak dışarı çıkmazsın evde hantallaşırsın. Düzenli duş almazsın soluk bir görünüm alırsın. Spor yapmaz, düzenli su tüketmezsin soluklaşırsın. Mastürbasyon yaparsın bütün enerjini emer uyuşuk olursun. Aynı şey başıma geliyor. 1-2 gün evden dışarıya çıkmazsam asalak oluyorum. Sana tavsiyem her gün evden dışarıya çık dolaş parkta otur, parkta kitap oku. Ben kitap okuyacağım zaman dışarı çıkar parkta okurum. Evde okuyunca uykum geliyor ve kitaba yoğunlaşamıyorum. Deneyebilirsin. Her gün 1 saat evden uzak dur dolaş parkta otur arkadaşlarınla buluş. Yeter ki evde durma.

Üçüncü sorununa gelelim. Bunun tek çözümü reddedilmek. Her insanın kendi rahatlık alanı vardır ve bu rahatlık alanından çıkınca kendini iyi hissetmez. Sana olan şey tam olarak bu. Rahatlık alanın muhtemelen yalnızlık ve evin. Bu yüzden kızlara yaklaşınca korkuyorsun. Rahatlık alanını genişletip kızları da içeriye dahil edersen korkun kalmayacak. Tek yapman gereken reddedilmek. Git reddedil. Kızlardan reddedilmenin önemli olmadığını kavra. Git kızın karşısına konuşamasan bile git. Yeter ki reddedil. Sonra reddedilmeye alışacaksın ve koymayacak. Bu sefer yaklaşmaktan çekinmeyeceksin. Çünkü reddedilmekten korkmuyorsun.

Gördüğün gibi hepsi düzeltilebilir sorunlar. Tek yapman gereken harekete geçmek.
 
Bendede böyle bir sorun var yürürken kendimi kasıyorum . Böyle bacak bölgem kasılıyormuş gibi oluyor sanki birileri hep beni izliyormuş gibi düşünüyorum. Örneğin kütüphanede dışarda toplum içinde kısacası kendimi kasıyorum o an ya yanımda biri olması gerekiyor o kişiyle sohbet etmem gerekiyor ya da aklımda cidden başka bişey olmasi gerekiyor ki kendimi kasmıyım . Sana pek cevap veremedim ama bu da benim boyle bir sorunum
Emin ol bunlar problem değil. Yani sadece senin yaşadığın bir durum değil. İnsanların büyük bir çoğunluğu bu şeyleri yaşıyor. Herkes düşünüyor acaba beni izliyorlar mı diye. Yalnız pek takılmadığından olan bir durum. Bir de insan sosyal varlık yalnız olunca kendini tehlikede hissediyor bilinçsizce. Seninde tek çözümün yalnız takılmak. Sinemaya yalnız git, kafeye yalnız git, parkta yalnız dolaş. Alışınca hiç absürt gelmeyecek. Problemlerden kurtulmanın tek yolu problemin üstüne gitmek. Problem ne olursa olsun çözüm bu.
 
Bende böyle sorunlar olmadı ben bu düşünceyi makaleleri görünce sanbki aradığım şey buymuş dedim ve sadece birkaç makale okuyunca bile değiştim daha özgüvenli oldum kendi değerimi farkettim ve ruh ikizi hastalığından saçma aşk hayallerinden kurtuldum bir alfa değilim bir kız kaçıranda değilim belki ama bu camia sanki benim eksikliğini hissettiğim parçamdı ve ben bunu hemen kabullendim ve doğruluğunu görmek içinde çevremde gözlemler yaptım bu normalmi peki?
 
Emin ol bunlar problem değil. Yani sadece senin yaşadığın bir durum değil. İnsanların büyük bir çoğunluğu bu şeyleri yaşıyor. Herkes düşünüyor acaba beni izliyorlar mı diye. Yalnız pek takılmadığından olan bir durum. Bir de insan sosyal varlık yalnız olunca kendini tehlikede hissediyor bilinçsizce. Seninde tek çözümün yalnız takılmak. Sinemaya yalnız git, kafeye yalnız git, parkta yalnız dolaş. Alışınca hiç absürt gelmeyecek. Problemlerden kurtulmanın tek yolu problemin üstüne gitmek. Problem ne olursa olsun çözüm bu.
Çok mantıklı söylemişsin. Ben kütüphanedeyken özellikle yürüdüğüm zaman bir şeyle uğraşmıyorsam örneğin biriyle konuşmuyorsam veya telefonla konuşmuyorsam vs. oturanlar veya ayakta olanlar oluyor böyle aralarda filan elimi arka cebime atıyorum telefonu cikarip uctan saate bakip tekrar cebime koyuyorum veya birini görüp hemen selam veriyorum onun dışında kendimi kasmak istemesem bile bilincsizce kasiyorum kendimi . Insanlarin disardan benim o yuruyusume bakarak ozguvensiz biri oldugumu dusunduklerini dusunuyorum .
 
Hafif göbekli biriyim giyim tarzım çok iyi olmasada bu anlattığım durumları yasadıktan sonra yolda yürüken kızların bana baktığını farkettim hb6-7 olanlar daha çok bakıyorlar daha önce böçyle bir durumla karşılaşmamıştım
 
Çok mantıklı söylemişsin. Ben kütüphanedeyken özellikle yürüdüğüm zaman bir şeyle uğraşmıyorsam örneğin biriyle konuşmuyorsam veya telefonla konuşmuyorsam vs. oturanlar veya ayakta olanlar oluyor böyle aralarda filan elimi arka cebime atıyorum telefonu cikarip uctan saate bakip tekrar cebime koyuyorum veya birini görüp hemen selam veriyorum onun dışında kendimi kasmak istemesem bile bilincsizce kasiyorum kendimi . Insanlarin disardan benim o yuruyusume bakarak ozguvensiz biri oldugumu dusunduklerini dusunuyorum .
Aslında herkes kendi için aynı şeyi düşünüyor. Yani herkes kendisini hata yapmamak için o kadar kasıyor ki kim ne yapıyor diye bakmıyorlar. Yani kimsenin umurunda değil yalnız başına olman. Sadece kendi kendimize yaptığımız kuruntu. Sen o sırada hata yapmamak için kendini kasarken onlarda o sırada hata yapmamak için kasıyorlar ve seni düşünecek durumları olmuyor.
 
Hafif göbekli biriyim giyim tarzım çok iyi olmasada bu anlattığım durumları yasadıktan sonra yolda yürüken kızların bana baktığını farkettim hb6-7 olanlar daha çok bakıyorlar daha önce böçyle bir durumla karşılaşmamıştım
Dikkat çekmek güzeldir. Mystery boşuna tavus kuşu teorisini bulmamış :)
 
Öncelikle henüz çok yenisin. Sorunlarının farkındasın ve çözüm arıyorsun, gayet güzel. Bu saydıklarının tamamı aşılabilecek sorunlar.

İlk sorunun cevabı tam olarak diksiyon. Diksiyon kursuna gitmeni tavsiye ederim. Gidemezsen bile youtubede kanallar var takip edebilirsin. Diksiyon kursu sesine, konuşmana duygu katacaktır.
Konu açma meselesi yaşanmışlıkla alakalı bir durum. Ne kadar çok yaşanmışlığın varsa o kadar anlatacak şeyin olur. Ne kadar az yaşanmışlığın varsa o kadar susarsın. Anlatmaya değer olaylar yaşamalısın. Hemen hemen her konuda tecrüben olursa hemen hemen her konuda anlatacak konuşacak konun olur. Ayrıca ciddi bir tavır takınma. Mesajlaşırken :D gülücük kullan saçmala. Mantığını devre dışı bırak. Ciddiyim biriyle sohbet ederken mantığını devre dışı bırak. Ders çalışırken, sınava girerken falan kullanırsın ama sohbet ederken kapat beynini. İnsanlar ciddiyeti sevmezler eğlenmek isterler. Eğlenmek istiyorsan mantıktan uzak durup saçmala.

İkinci soruna gelirsek. Buna birçok durum sebebiyet verebilir. Düzenli olarak dışarı çıkmazsın evde hantallaşırsın. Düzenli duş almazsın soluk bir görünüm alırsın. Spor yapmaz, düzenli su tüketmezsin soluklaşırsın. Mastürbasyon yaparsın bütün enerjini emer uyuşuk olursun. Aynı şey başıma geliyor. 1-2 gün evden dışarıya çıkmazsam asalak oluyorum. Sana tavsiyem her gün evden dışarıya çık dolaş parkta otur, parkta kitap oku. Ben kitap okuyacağım zaman dışarı çıkar parkta okurum. Evde okuyunca uykum geliyor ve kitaba yoğunlaşamıyorum. Deneyebilirsin. Her gün 1 saat evden uzak dur dolaş parkta otur arkadaşlarınla buluş. Yeter ki evde durma.

Üçüncü sorununa gelelim. Bunun tek çözümü reddedilmek. Her insanın kendi rahatlık alanı vardır ve bu rahatlık alanından çıkınca kendini iyi hissetmez. Sana olan şey tam olarak bu. Rahatlık alanın muhtemelen yalnızlık ve evin. Bu yüzden kızlara yaklaşınca korkuyorsun. Rahatlık alanını genişletip kızları da içeriye dahil edersen korkun kalmayacak. Tek yapman gereken reddedilmek. Git reddedil. Kızlardan reddedilmenin önemli olmadığını kavra. Git kızın karşısına konuşamasan bile git. Yeter ki reddedil. Sonra reddedilmeye alışacaksın ve koymayacak. Bu sefer yaklaşmaktan çekinmeyeceksin. Çünkü reddedilmekten korkmuyorsun.

Gördüğün gibi hepsi düzeltilebilir sorunlar. Tek yapman gereken harekete geçmek.

Hocam mesajı okuyunca gaza geldim :D Cidden benim de harekete geçme zamanım geldi . Şu ana kadar hiçbir kıza yurumedim reddedilme korkusu yüzünden. Artık reddedilmemin zamanı geldi .
 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
Üst