Alfaloji Forum

Sitemizde şu anda bakım yapılmaktadır. Üyelik istekleri ve konular bakım sonrasında onaylanacaktır.

eski ben vs yeni ben

Katılım
28 Temmuz 2019
Mesajlar
97
Tepkime puanı
64
Yaş
23
Şehir
İstanbul
eskiden bakıyorum ve düşünüyorum baya baya alfaymışım.üstelik oyun,alfalık vs. terimlerini kurallarını bilmeden.eski mesajlarımı okudukça gözüm doluyor geleceğe bakıpta olmak istiyorum dediğim kişi meğersem(sadece kişilik olarak ortam statü vs değil)geçmişte benmişim.kızlarla konuşma tarzım, mizacım,bilmeden oyun oynamam,umursamazlığım falan baya baya etkiledi hüzünlendirdi beni.birde bir şey farkettim kızlar bana eskiden iş atıyormuş fakat ya oralı olmak içimden gelmemiş ya da harbiden salakmışım(büyük ihtimal) anlamamışım yaptıkları kurları ve teklifleri.... fakat ve maalesef şimdiye baktığımda bütün herşeyim körelmiş özgüvensiz(ruh halime göre),bunalımda ve eskisinden eser kalmayan renksiz bir kişilik olmuşum.ahh dostlar nerde hata yapıyorum kendimde nerem problemli bir bulabilsem.arada eski halime anlık geçişlerim oluyor 2-3 saat falan farkedince sar başa olayı.tutun elimden dostlar silkeleyin beni kendime geleyim.
 
Sorma bende eski halime dönüyom yavaş yavaş. Kendimi yetersiz hisssetmeye başladım. Geçen mike tysınun sözüne rastladım. "Herkes yüzüne yumruk yiyene kadar planı vardır" sözü güzel söylenmiş bir laf. Bir zorluk karşısında eski, ezik,takıntılı, olumsuz düşünen birisine dönüşüyorum. Aslında yediğimiz yumrukların bizi ileri taşıması gerekirken o yumruklara takılı kalıp geriliyoruz. Hepimizin ortak hatası zorluklar kaşısında gerilemek yada yerimizde saymak(yerimizde saymak bile kötü, en önemli olan şeyi yani vaktimizi çalıyor.
 
Sorma bende eski halime dönüyom yavaş yavaş. Kendimi yetersiz hisssetmeye başladım. Geçen mike tysınun sözüne rastladım. "Herkes yüzüne yumruk yiyene kadar planı vardır" sözü güzel söylenmiş bir laf. Bir zorluk karşısında eski, ezik,takıntılı, olumsuz düşünen birisine dönüşüyorum. Aslında yediğimiz yumrukların bizi ileri taşıması gerekirken o yumruklara takılı kalıp geriliyoruz. Hepimizin ortak hatası zorluklar kaşısında gerilemek yada yerimizde saymak(yerimizde saymak bile kötü, en önemli olan şeyi yani vaktimizi çalıyor.
Güçlü ol dostum.
 
Hep aynıydım hâla aynıyım elimden geldiğince pişman olmayacak şeyler yapmaya çalışırım, senin adına mutlu oldum
 
eskiden bakıyorum ve düşünüyorum baya baya alfaymışım.üstelik oyun,alfalık vs. terimlerini kurallarını bilmeden.eski mesajlarımı okudukça gözüm doluyor geleceğe bakıpta olmak istiyorum dediğim kişi meğersem(sadece kişilik olarak ortam statü vs değil)geçmişte benmişim.kızlarla konuşma tarzım, mizacım,bilmeden oyun oynamam,umursamazlığım falan baya baya etkiledi hüzünlendirdi beni.birde bir şey farkettim kızlar bana eskiden iş atıyormuş fakat ya oralı olmak içimden gelmemiş ya da harbiden salakmışım(büyük ihtimal) anlamamışım yaptıkları kurları ve teklifleri.... fakat ve maalesef şimdiye baktığımda bütün herşeyim körelmiş özgüvensiz(ruh halime göre),bunalımda ve eskisinden eser kalmayan renksiz bir kişilik olmuşum.ahh dostlar nerde hata yapıyorum kendimde nerem problemli bir bulabilsem.arada eski halime anlık geçişlerim oluyor 2-3 saat falan farkedince sar başa olayı.tutun elimden dostlar silkeleyin beni kendime geleyim.


Birebir aynı durumu yaşamışız seninle o bilmeden yaptığın şeylerin şimdi okuduklarınla birebir aynı olması ve geçmişe duyulan özlem ben bundan kurtuluşu sporda buldum diyebilirim kendim terledikçe bir hayli hırslandım dahada özgüvenim yerine geldi insanlara vakit ayırmaya başladım tekrardan kendimi eve kitlemedim toparlandım en önemliside kitap okumaya başladım önümüzdeki en büyük tehlikeler telefon ve pc vb şeylerden uzaklaştım biraz dışarıda yaşayan bir hayat var ara sıra git club , konser vs birşeyler mutlaka yap boş durmak insanı bu duruma sürüklüyor hani diyorlar ya kendine bir meşgale bul aynı o mevzu işte :D
 
eskiden bakıyorum ve düşünüyorum baya baya alfaymışım.üstelik oyun,alfalık vs. terimlerini kurallarını bilmeden.eski mesajlarımı okudukça gözüm doluyor geleceğe bakıpta olmak istiyorum dediğim kişi meğersem(sadece kişilik olarak ortam statü vs değil)geçmişte benmişim.kızlarla konuşma tarzım, mizacım,bilmeden oyun oynamam,umursamazlığım falan baya baya etkiledi hüzünlendirdi beni.birde bir şey farkettim kızlar bana eskiden iş atıyormuş fakat ya oralı olmak içimden gelmemiş ya da harbiden salakmışım(büyük ihtimal) anlamamışım yaptıkları kurları ve teklifleri.... fakat ve maalesef şimdiye baktığımda bütün herşeyim körelmiş özgüvensiz(ruh halime göre),bunalımda ve eskisinden eser kalmayan renksiz bir kişilik olmuşum.ahh dostlar nerde hata yapıyorum kendimde nerem problemli bir bulabilsem.arada eski halime anlık geçişlerim oluyor 2-3 saat falan farkedince sar başa olayı.tutun elimden dostlar silkeleyin beni kendime geleyim.
Sorma bende eski halime dönüyom yavaş yavaş. Kendimi yetersiz hisssetmeye başladım. Geçen mike tysınun sözüne rastladım. "Herkes yüzüne yumruk yiyene kadar planı vardır" sözü güzel söylenmiş bir laf. Bir zorluk karşısında eski, ezik,takıntılı, olumsuz düşünen birisine dönüşüyorum. Aslında yediğimiz yumrukların bizi ileri taşıması gerekirken o yumruklara takılı kalıp geriliyoruz. Hepimizin ortak hatası zorluklar kaşısında gerilemek yada yerimizde saymak(yerimizde saymak bile kötü, en önemli olan şeyi yani vaktimizi çalıyor.

Beyler, şimdi sıkıntınızın sebebini tam olarak bilmiyorum. Ben kendimden örnek vereceğim, eğer sebepler tutarsa kendinizden pay alırsınız.

Şimdi bu forum gerçekten hayatımı değiştirdi, ezikken beni silkeleyip hayatımı rayına oturttu. Kendi hakkımı savunamazken değil kendimi başka insanların dahi hakkını savunabilir hale getirdi. Cidden büyük faydaları oldu fakat bazı yerlerde de bana zarar verdi. Nasıl mı? Mesela birçok yazıda karşılaştık: ''Ortamın lideri olun, kızın karşısında korkmayın, tekmeyi yersiniz, kendinizi geliştirin kızlar zaten kendileri gelmeye başlar size.'' gibi yazılar beni çok yıprattı. Ortamın tadını çıkarmak yerine lideri olmaya çalıştım ve keyif alamaz hale geldim,kasıntı davranmaya başladım.

Sırf kızın karşısında korkarım,titrerim ve böylece kızın karşısında rezil olurum korkusu yüzünden kızlara yaklaşamıyordum. Nerede benim gözümde ''ezik,bilgisiz,cahil'' tip dediğim insanlar var, onlar en güzel hatunları kollarına takarken ben psikoloji,felsefe,çeşitli bilimsel bilgiler okuyarak genel kültürüm sayesinde bütün kızların bana yaklaşacağına inanıyordum.

Bir de bakmışım ki kendimi geliştireceğim yerde alta çekiyormuşum. Hayattan zevk almaktan mahrum bırakıyormuşum kendimi meğer. İşte tam da burada canıma tak etti ve ne olursa olsun girdiğim ortamda, yaptığım her şeyde tadını çıkaracağıma ant içmiştim kendi içimde. Öyle ortam liderliğiymiş, kızın karşısında korkarım,titrerim,rezil olurummuş hiçbir şeyi takmayıp kendi bildiğimi okumaya başladım ve işte o zaman hayattan tekrar zevk almaya başladım. Kendi karakterime kavuştuğumu söyleyebilirim size.

Bu durumu foruma gelişimin 4-6. aylarında falan yaşadım. İlk geldiğimde her şey gayet güzeldi ve kendimi cidden geliştirebiliyordum,bunu yürekten hissediyordum fakat 4-5. aydan itibaren kendimi aşağıya çekmeye başlamıştım. Ne zaman ki ''Lan ne olursa olsun artık yeter, s**mişim liderliği de,kızını da.'' dedim. İşte bu noktada yükselmeye başladım. İşte hiçbir şeyi takmadığım,gayet doğal olduğum için de ortamın liderliğini ben istemeden,uğraşmadan kendiliğinden ele geçiriyordum. Ne zaman ki bu kasıntılığı bıraktım, kızların karşısında tekrar rahat sanki en yakın arkadaşımmış gibi muhabbet etmeye başladım. Sizlere tavsiyem gereksiz hedeflerden kurtulun(okulun alfası olacağım,ortamın en güzel kızını yiyeceğim,kızları etkilemek için psikoloji okuyacağım...) Tek amacınız eğlenmek olsun, yeterince biliyorsunuz zaten artık icraata geçip hayatın tadını çıkarın. İster rezil olun, ister korkudan eliniz ayağınız titresin fark etmez, tadını çıkarın yeter. Emin olun böyle hayatınız çok daha güzelleşecek, emin olun insanlar sizin o rezil olduğunuz,korktuğunuz anları bile hatırlamayacak.
 
Beyler, şimdi sıkıntınızın sebebini tam olarak bilmiyorum. Ben kendimden örnek vereceğim, eğer sebepler tutarsa kendinizden pay alırsınız.

Şimdi bu forum gerçekten hayatımı değiştirdi, ezikken beni silkeleyip hayatımı rayına oturttu. Kendi hakkımı savunamazken değil kendimi başka insanların dahi hakkını savunabilir hale getirdi. Cidden büyük faydaları oldu fakat bazı yerlerde de bana zarar verdi. Nasıl mı? Mesela birçok yazıda karşılaştık: ''Ortamın lideri olun, kızın karşısında korkmayın, tekmeyi yersiniz, kendinizi geliştirin kızlar zaten kendileri gelmeye başlar size.'' gibi yazılar beni çok yıprattı. Ortamın tadını çıkarmak yerine lideri olmaya çalıştım ve keyif alamaz hale geldim,kasıntı davranmaya başladım.

Sırf kızın karşısında korkarım,titrerim ve böylece kızın karşısında rezil olurum korkusu yüzünden kızlara yaklaşamıyordum. Nerede benim gözümde ''ezik,bilgisiz,cahil'' tip dediğim insanlar var, onlar en güzel hatunları kollarına takarken ben psikoloji,felsefe,çeşitli bilimsel bilgiler okuyarak genel kültürüm sayesinde bütün kızların bana yaklaşacağına inanıyordum.

Bir de bakmışım ki kendimi geliştireceğim yerde alta çekiyormuşum. Hayattan zevk almaktan mahrum bırakıyormuşum kendimi meğer. İşte tam da burada canıma tak etti ve ne olursa olsun girdiğim ortamda, yaptığım her şeyde tadını çıkaracağıma ant içmiştim kendi içimde. Öyle ortam liderliğiymiş, kızın karşısında korkarım,titrerim,rezil olurummuş hiçbir şeyi takmayıp kendi bildiğimi okumaya başladım ve işte o zaman hayattan tekrar zevk almaya başladım. Kendi karakterime kavuştuğumu söyleyebilirim size.

Bu durumu foruma gelişimin 4-6. aylarında falan yaşadım. İlk geldiğimde her şey gayet güzeldi ve kendimi cidden geliştirebiliyordum,bunu yürekten hissediyordum fakat 4-5. aydan itibaren kendimi aşağıya çekmeye başlamıştım. Ne zaman ki ''Lan ne olursa olsun artık yeter, s**mişim liderliği de,kızını da.'' dedim. İşte bu noktada yükselmeye başladım. İşte hiçbir şeyi takmadığım,gayet doğal olduğum için de ortamın liderliğini ben istemeden,uğraşmadan kendiliğinden ele geçiriyordum. Ne zaman ki bu kasıntılığı bıraktım, kızların karşısında tekrar rahat sanki en yakın arkadaşımmış gibi muhabbet etmeye başladım. Sizlere tavsiyem gereksiz hedeflerden kurtulun(okulun alfası olacağım,ortamın en güzel kızını yiyeceğim,kızları etkilemek için psikoloji okuyacağım...) Tek amacınız eğlenmek olsun, yeterince biliyorsunuz zaten artık icraata geçip hayatın tadını çıkarın. İster rezil olun, ister korkudan eliniz ayağınız titresin fark etmez, tadını çıkarın yeter. Emin olun böyle hayatınız çok daha güzelleşecek, emin olun insanlar sizin o rezil olduğunuz,korktuğunuz anları bile hatırlamayacak.
Bence ortamın lideri olmaya gerek yok. Sadece saygı duyulan, kaliteli bir adam olmanız yeter. Zaten lise ortamında'isen bunları yaparak otomatik olarak alfa olursun.
 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
Üst