Herkese merhaba, içimi dökme mahiyetinde bir yazı yazmak istedim. Kimi yardımcı olmak ister kimi ders alır belki.

Şuan yaşım24 ve 2013-2014 yılları hayatımın değişime girdiği zamandı. İlk defa aşık olmanın verdiği etkiyle adeta uçuyor gibiydim. Gerçekten ben yaşamanın ve nefes almanın ne demek olduğunu o zaman anladım.

Tamamen tesadüf ile bir akraba kızı ile konuşmaya başlamıştım. Sonra ne oldu biliyor musunuz tam bir ezik gibi kızı ilah gibi gördüm. Her mesajına hemen cevap verdim. Hatta saatlerce Facebookta online olsun diye bekledim. Tabi kız beni parmağında oynattı. Bu arada o yurt dışında yaşıyor. Açıldım ve mesafeleri bahane etti. Sonra ben hep o umudu taşıyarak platonik yaşadım.

2013 yılında ygs/lys noktan geçti ve tercih yapmadım. Bu kız yüzünden de pek çalışmadım. Aynı zamanda prno ve mast devam ediyordu.

Sonra platonik olarak sevmek beni hep hayallere soktu. 2014 te bu motivasyon sayesinde Ankara da üniversite kazandım. Hep iyi para kazanıp o kız ile evlenmek içindi. Ankara ya gidince bir süre sonra silindi gitti. Artık kız benim için bir şey ifade etmemeye başladı.

Belki bunun etkisidir bilmiyorum. Ankara da okula yürüyüp giderdim hep. Ve dışarıdaki her kızdan nefret etmeye başladım. Hem de ölesiye.

Sonra 1.sınıf bitti ve yatay geçiş ile İstanbul'a geldim geri. İşte burada amk üniversitesinde hep sunum vardı. Ve ben de kızlara karşı nefret ve çekingenlik yüzünden stresler yaşadım. Sunumdan aylar önce takıntı ve stres. Sonra bu sebeple pmo yapma sıklığı arttı. Bana yaklaşan kızlar olduysa da ne kadar leş biri olduğumu herhalde anlayıp uzaklaştılar. Bu yaşıma kadar elime kız eli değmedi siz düşünün.

2016 yılından bu güne kadar çok kötü günler yaşıyorum. Ölü gibiyim. Nofap deniyorum sürekli ama bir noktada o da olmuyor. Ama ısrarcıyım başarıcam.

Kendimi çok inceliyorum. Çok fazla düşünüyorum. Ve hep kendimi gömüyorum. Her açıdan. Dışarı çıkıyorum kendimin düşmanı kesişiyorum. Diğer insanlarla kıyaslayıp bu yaşıma gelmeme rağmen cebimde 10 TL ile geziyor olmam zoruma gidiyor. Önceden kendimi geliştirme adına bir şeyler yapardım gerçekten. Ama o da bitti. Günümün %90 ı telefonda oyun oynayarak geçiyor. Umudum bitti, amacım kalmadı. Dost dediklerim iyi gün dostu çıktı. Yengeç gibi beni iyi zamanlarımda dibe çekiyorlarmış şimdi anlıyorum.

İnsanlardan nefrettrn tutunda aileme karşı bir soğuma, onların beni yalnız bırakmasını istiyor olmama kadar birçok sorun yaşıyorum. Temelde ne var lanet olsun bulamıyorum. Psikologa gitmek istiyorum ama memurluk için VS sorun olur diye uzak duruyorum. Gerçi psikiyatriste gitmiştim. Bir boka yaramadı.

İşte böyle kısa bir özetidir leş hayatımın.

Dostum dibe çökmeden yükselişe geçemezsin, en dibi en kötüyü en boktan olan şeyi yaşayacaksın ki kendine gelesin, sarsılasın ve yükselişe geçebilesin. Olum biz filmlerdeki adamlarız, kimsenin yapmayı düşünemediği şeyleri yapan adamlar, buradaysan burada bizimle birlikteysen kimsesiz değilsin. En dibi yaşa ve bundan keyif al yükselişe geçtiğini farkedeceksin. Sarsıl kendine gel nofab felan hikaye olay senin kafanda bitiyor. Şimdi gaza gel dışarıya çık gülümse ve kimseye ihtiyacın olmadığını hatırlata. Yalnız geldik yalnız gidicez. Yine bi problemin olursa özelden yazabilirsin. Ha bide yıldızları hedef al, ulaşamasan da göğe yükselirsin .))

Bu halini boktan görme be abi bak dışarıya insanlar 2 kuruş için neler yapıyor. Onurları gururları ayaklar altında. Bak hapishane de çocuk yaşta namus cinayeti işleyip yatan çocuğa, bir ömür orda hayatı gitti...
Bak yolda giderken araba çarpip felç olan kadına bir çok şeyden mahrum şu anda. Avcılara gelirsen meydanda görürsün adamın elleri yok ağzıyla kasa sürükleyip mendil satıyor.
Geç bir meydana izle insanları neler yapıyor. Kimisi evinde yiyecek yok sanki bir fabrikatör oğlu kimisinin açlıktan ağzı kokar cebinde parlement, olmadığı gibi görünüyor hepsi. Gece külüplerine git izle bazı kadınları o kokuşmuş yürekleri ile ne kadarda güzel gözüküyorlar oysa ki her gün erkek avlamaya çıkmış ve sonunda kendisini prenses yapacak o kişiyi arıyor.
Bir bak çevrene....
Yakın zamanda olan bu emine bulut cinayetine bak , anneni gözünün önünde öldürüyor baban.......
Aslında çoğu şeyi büyütüyoruz sadece eğlenmene bak boşver insanları boşver ne düşündüklerini boşver senin için ne söylediklerini. 1 kere geldin şu hayata.
Ölene kadar yaşamaya bak acısıyla tatlısıyla.
Yalnız değilsin fakat bir kurtarıcı bekliyorsan yok gelmicek o....
Seni sadece sen kurtarırsın. Bak kısaca boka battım dizlerimin üstüne çöktüm diyorsun. Kalk o zaman abi sokakta mı yaşıyorsun iş bul. 1 odalı ev kirala birikim yap. Az ye az uyu çok çalış. Burada kimse ingiltere kraliyetinden değil.
Bura da senin gibi onlarca var çevrende senin gibi yüzlerce var. Sıyrılıp sıyrılmamak sana kalmıs be abi. Bak çevrene ve mutlu olmaya çalış siktir et bazı şeyleri. Kimsin lan sen ? de kendine kimsin sen ? Kimse senden dünyanın en zengini olmanı beklemiyor yada en akıllı ,en çok kitap okuyanı, en çok kız tavlayan insanı ortamın en parıldayan şahısı olmanı beklemiyor boşver eğlenmene mutlu olmana bak yaş oldu 24 . Ömür boyu hapis e giren adam çıkınca naparsa onu yap be abi.... Yada 24 yaşında bu şekilde devam et 30 , 40 , 50 yaşına gelene kadar hayatının boktan olduğunu anlat insanlara çık içinde ki hapishaneden üzme kendini.
Sağlıcakla kal

Osho nun bir kitabı var elimde. İsmi "Kendini Bulmak" kendimi arıyorum. Kimim ben sahiden. İnancımı bile sıfırladım ve tekrar inşa ettim. Neden varız, ölünce şu lanet beden ne olacak. Yoksa din diye bize boktan hayata boyun mu eğdirtiyorlar. Sonra güneşe baktım. Her gün gece ve gündüz birbirini kovalıyor. Tesadüf olamaz dedim.

Ama kendi karakterim için bu kadar kolay karar veremiyorum. Ne istiyorum? Gerçekten ne başarmak için varım?

Şu olursa hayatımın boşa gittiğine kani olacağım. Şuan 24 üm ve 30 40 50 hangisi olursa olsun. Hatta 1 sene sonrası bile olsa. Geçmişi düşünüp "Keşke" demek istemiyorum. Asıl bu beni yaralar. Her şeyin çaresi illa oluyor. Sadece giden zaman geri gelmiyor.

Yaşınız kaç bilmiyorum. Ama 20 den sonra uçarak geçiyor. Anlamıyor insan. Ve hayat daha acımasız, daha kanser edici. Umutsuz olmayın. Ben hatalarım yüzünden böyleyim. Siz yapmayın. Benim gibi takıntılı olmayın. Hele stres yapmayın.

Stresten ölüyorum dediğim birkaç an oldu. Geçtikten sonra lan bu muymuş dedim. Kendime yazık etmişim stres yaparak. Doğru diyorsunuz şu lanet hayatın süresi bile belli değil. Ama İnternet cafede sınırsız masa açmış birisi gibi boşa geçirmeye devam ediyoruz.

Ufak adımlar atmaya zorlayacağım kendimi. 50 sayfa okumak yerine 10 sayfa yeter. En azından bir şey yapmam lazım. Belki CEO olmam hayırlı değildir. Böyle daha mutlu olacağım. Sağlık bana yeter. Bir şekilde sağlıklı olunca gerisi geliyor. Teşekkür ederim beni kendime getirdiniz. Bu forumu bu sebeple seviyorum. Burayı yükseltmek için güzel paylaşımlar yapacağım fırsat oldukça. Son olarak forum ismi alfaloji olması biraz kızlara yönelik tüyolar içeriyor gibi sanılıyor. Bence alfa kendi başına ve hiçbir şeye muhtaç olmadan mutlu olmasını başaran kişidir. Kızı yatağa atıp ilişki yaşamak ne alfalık ne erkeklik. Nofap yapıyorum çünkü şehvetimi dizginlemek bence insanı gerçek anlamda yüceltiyor. Burada ahlak dersi vermek benim haddim değil. Veremem de zaten hele de pmo yapan biri olarak. Ama gönlümden geçen bu. Başarırsam ne mutlu bana.

Ne kadar dibi görürsen o kadar zirvenin tadını çıkartırsın, düzeleceğine inanıyorum

Sen buraya ne kadar yazı yazarsan yaz ne kadar ağlarsan ağla ne kadar kızarsan kız istersen herkesten nefret et istediğin kadar acı çek kimse dönüp haline acımaz.En fazla üzüldüm der geçerler ve kimsenin s*kinde olmaz.Oturup "*ühühü o kız bunu bıyle yıptı" yok arkadaşım şöyle yaptı diye ağladığında kimsenin s*kinde olmuyor emin ol.Biz hatayı kendimiz yapıp suçu hep başkasında arıyoruz ve suçlu birini bulamayınca da sinirleniyoruz, isyan ediyoruz.Yanlış anlama bunu genel anlamda herkes için söylüyorum.Sürekli yok pmo bağımlılığın var yok PC den kurtulamıyorum lan neden neden hem üzülüyorsun hem de buna bile bile devam ediyorsun.Seni üzen birisi mi var çek s*ktiri çıkart hayatından valla bak ondan başka bir sürü insan var.Kilolu musun veya zayıf mısın o kıçını kaldırıp hergün spor yapacaksın.Bak ben de geçen yıla kadar senin gibi kendi kendimi öldüren birisiydim.Sonra dedim lan yeter bundan sonra beni üzenin hayatımda yeri yok ve 7 yıllık boş beleş arkadaş grubumu bir anda sildim attım ne oldu sonra ? O beni aşağılayan insanlar onlara bağlı olmadığımı anlayınca arar sorar oldular ama iş işten geçti.Sürekli oyun oynuyordum yeter lan dedim ben buna bağımlı yaşıyorsam ne anlamı var ve 1 yılda yaklaşık 500.000 km yol yaptım bisikletle hatta bu yazıyı yüzmeden dönerken metroda yazıyorum.Mutlu olmak için insanlara,paraya,amaca veya diğer ıvır zıvırlara ihtyacın yok ki.Cebimde 10 TL para vardı bugün sabah erken kalktım evde karnımı doyurdum atladım bisiklete 40km yol gittim keyifle yüzdüm bedava sahilde 2 güzel set açtım,aldım suyu bisküviyi(bak sadece 10tl ya ha)atladım bisiklete geri gelirken yolun kenarındaki meyve bahçelerinden biraz sohbet muhabbetle bedavadan meyve de yedim vs vs anlayacağın mutlu olmak çok kolay ama biz mutlu olmak istemiyoruz ! Sohbet edecek, dertleşecek kimse yoksa yaz bana çekinmeden.Bu hayata kendi hayatınızı yaşamaya geldiniz başkalarının s*kindirik triplerini çekmeye değil

EminBey' Alıntı:

Sen buraya ne kadar yazı yazarsan yaz ne kadar ağlarsan ağla ne kadar kızarsan kız istersen herkesten nefret et istediğin kadar acı çek kimse dönüp haline acımaz.En fazla üzüldüm der geçerler ve kimsenin s*kinde olmaz.Oturup "*ühühü o kız bunu bıyle yıptı" yok arkadaşım şöyle yaptı diye ağladığında kimsenin s*kinde olmuyor emin ol.Biz hatayı kendimiz yapıp suçu hep başkasında arıyoruz ve suçlu birini bulamayınca da sinirleniyoruz, isyan ediyoruz.Yanlış anlama bunu genel anlamda herkes için söylüyorum.Sürekli yok pmo bağımlılığın var yok PC den kurtulamıyorum lan neden neden hem üzülüyorsun hem de buna bile bile devam ediyorsun.Seni üzen birisi mi var çek s*ktiri çıkart hayatından valla bak ondan başka bir sürü insan var.Kilolu musun veya zayıf mısın o kıçını kaldırıp hergün spor yapacaksın.Bak ben de geçen yıla kadar senin gibi kendi kendimi öldüren birisiydim.Sonra dedim lan yeter bundan sonra beni üzenin hayatımda yeri yok ve 7 yıllık boş beleş arkadaş grubumu bir anda sildim attım ne oldu sonra ? O beni aşağılayan insanlar onlara bağlı olmadığımı anlayınca arar sorar oldular ama iş işten geçti.Sürekli oyun oynuyordum yeter lan dedim ben buna bağımlı yaşıyorsam ne anlamı var ve

1 yılda yaklaşık 500.000 km yol yaptım

Genişletmek için tıkla ...

bisikletle hatta bu yazıyı yüzmeden dönerken metroda yazıyorum.Mutlu olmak için insanlara,paraya,amaca veya diğer ıvır zıvırlara ihtyacın yok ki.Cebimde 10 TL para vardı bugün sabah erken kalktım evde karnımı doyurdum atladım bisiklete 40km yol gittim keyifle yüzdüm bedava sahilde 2 güzel set açtım,aldım suyu bisküviyi(bak sadece 10tl ya ha)atladım bisiklete geri gelirken yolun kenarındaki meyve bahçelerinden biraz sohbet muhabbetle bedavadan meyve de yedim vs vs anlayacağın mutlu olmak çok kolay ama biz mutlu olmak istemiyoruz ! Sohbet edecek, dertleşecek kimse yoksa yaz bana çekinmeden.Bu hayata kendi hayatınızı yaşamaya geldiniz başkalarının s*kindirik triplerini çekmeye değil

Genişletmek için tıkla ...

Burası 5000 olacak yanlış anlaşılmasın

Farkındalık en büyük güçtür!

Bir süreliğine iyi bir disipline ihtiyacın var,

Sırasıyla şunları hallet;
Moral
Para
Psikoloji
Genel gelişim (Spor,Kitap okuma, belgesel izleme)

Bunları direk yapamaya başlarsan patlayabilirsin kafanı dağıtacak şeylere de zaman ayır derim

Sadece yardımcı ve motive olmaya çalışıyorum beni hor görme.

bunlar rahatlıkla düzeltilebilecek sorun(!)lar. okudum ve eski ben'in küçük bir kısmını yeniden hatırladım. senden daha beter bir halden çok çok iyi bir ruh hali ve konuma (para,sosyal statü,fiziksel özellikler) geldim. yazdıklarının hiçbirisi bahane değil. sana neler yapman gerektiğini yazmayacağım zaten sen neler yapman gerektiğini biliyorsun.
Şu sözü de bırakayım kendine gel;
Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur.
-Atatürk-

yalnız degilsin dostum aynı durumdayız