Daha doğrusu tembellik yaptığımda.
Her kitaplığında baktığımda beynime ağrılar giriyor okumam gereken kitapları okumayınca o sancılarla uyuyamiyorum belki vicdan azabidir belki psikolojik ama sizde de böyle bir durum oluyor mu ?

Mesela ing çalışmayınca ders çalışmayınca spor yapmayınca sürekli bir pişmanlık

İçimde öyle bir "başarı" açlığı var ki bu hırsla ölümsüzlüğu bulabileceğimi bile hissediyorum(En büyük hayalim hayatımda ki en yüksek istegimde ölümsüzlüktür) benim yaşadığım bu durum sizde de oluyor mu yoksa psikolojik mi benim durumum

Kısaca şöyle anlatayım ben bagimlığıma yenik düşüp elimi sikip orgazm olduktan 5 dakika sonra yapmam gerekenler aklıma geliyor başarılı olunca olacağım kişi şu kitabı okuyunca alacağım zevk/bilgi işte bu elimle kendimi tatmin etmiş beni başarıdan çok uzak hissetiriyor gercekler/hayaller misali ama bir yanımda beynim adeta bilerek bana işkence ediyor ve ben Ne zaman kendimi geliştirecek bir şey yapsam bu sancı duruyor

Kendimi eziklik ve üstinsanlık arasında sıkışmış buluyorum tıpkı türkiye gibiyim bir yanım avrupa bir yanım orta doğu.

Eğer benim gibi hisseden varsa dertlesebiliriz

Düşmekten korkuyorsun diye yorumlayabildim anlattıklarına göre. Başarısız hayatından çok çekmiş olmalısın ki tekrar başarısız olmak sana sancılar çektiriyor. Bence bir psikoloğa gözükmelisin. Çünkü Hayatta kaybetmeden başarılı olunmaz. kaybettiğin vakit kendini majör depresyonda bulmayı hiç istemezsin

Mükemmelliyetçi olduğumu fark ettiğim zaman, biraz hüzünlenmiştim.

Bir gün, Cafe'de akıl hocam olarak tanımladığım bir abim ile sohbet ederken, anlamsız yerde bu konu açıldı.

Anlatmaya başladı;
"Eskiden, mükemmeliyetçiydim ben. İçimde öyle bir arzu vardı ki, hem kaligrafi yapmak hem spor yapmak hem web sitesi yapmak hem de film/dizi izlemek istiyordum. Bunlar çok güzel duygular gibi gözükebilir ama Spor yaptığım zaman, aklım sürekli yapmam gerektiğini düşündüğüm diğer işte kalıyordu. Kaligrafi yaptığım zaman Web Site yapımına yeterince zaman ayıramadığımı düşünüp kendi kendimi yiyordum. Daha sonra anladım ki, her işi aynı anda yapmam olanaksız. Önceliklerimi belirledikten sonra, gücümün yettiği kadarıyla yapacaklarımı yapmaya devam ettim. Yapamadığım şeyler için ise üzülmüyordum çünkü elimden gelen buydu. Eğlenmek de istiyordum, çalışmak da."

Sonra bende aynı şekilde fark ettim ki, her şeyi aynı anda yapamam. Önceliklerimi belirledim ve hayatımı yaşamaya devam ediyorum.

Film ve Dizi izleyerek, Yazılım ile uğraşarak

Kontrol manyaklığï,mükemmeliyetçilik,overreyting çok dusunme hastalığı gibi birşeydi sanırım bunlar var sende yine iyisin kardeşim benim pes etmemek içime kazınmış yıllardır işlenmişim yazılarla motivasyonlarla bir konuyu çözemedim geçen hafta günlerce cozmek icin dusundum gece uykumda cozdugumu farkettim artık bilincsizce hesap yapıyordum yarı uyur yarı uyanık halde beynim okadar pdaklanmiski kendi kendine çözmüş ben uyurken uyandigimda cevabi hatirliyordum resmen çözmedim diye ağlayarak uyanıyordum çözmeden önce kahvaltïda disarda heryerde basaramadim diyip yeniden dusunuyordum bukadar takma biraz rahat ol nefes al sakin sakin devam et

Eskiden oyun oynayarak geçerdi günümün çoğu ve o zaman hiç rahatsız hissetmezdim. Sonra yaşım ilerledikçe oyun oynamanın çok boş bir aktivite olduğunu hissettim ve bana faydası olacak şeylerle vaktimi geçirmeye başladım. Oyunu hiç bırakmadım yine de bazen 30 dk bazen 1 saat oynuyorum. 30 dk-1 saat oynarken bile bir parça kendimi kötü hissediyorum zamanın boşa geçtiğini düşünüp. Aylarca günlerim çalışarak geçtikten sonra çok yorgunsam, hastaysam, başım ağrıyorsa vb. sebeplerden çalışamadığım zamanlarda kendimi kötü hissediyorum. Bunun sebebi de çalışma rutinine alışmış olup bu rutinden uzaklaşmam ve çalışmak dışındaki şeyleri boşa geçen zaman olarak nitelendirmem. Büyük ihtimalle sen de çalışma dışındaki şeyleri boşa geçen zaman olarak nitelendiriyorsundur. Çözümü de şu olabilir. Aşırı hırslı olmak ömrü 15 sene azaltıyormuş. Bu bilgi biraz rahatlamanı, ara vermeni sağlayabilir

Bunun için Rahatsız olman iyi Bişey güven bana fazla düşünme yap gitsin hiç bir zaman mükemmel olmayacak.