Alfaloji Forum

Sitemizde şu anda bakım yapılmaktadır. Üyelik istekleri ve konular bakım sonrasında onaylanacaktır.

Dünyayı kurtarmak zorundaymış gibi hissetmek.

Katılım
5 Ağustos 2019
Mesajlar
18
Tepkime puanı
17
Yaş
25
Şehir
İzmir
Saat şuan 05:59 ve iki dakika önce balkonda sigaramı içiyordum . Bu yazıyı yazmama karar verirken tam o sırada komşumuz Feridun amcayı gördüm . Nerden baksanız 50 yaşlarında 2 çocuğu ve eşiyle beraber yaşıyor. Heralde 30 senedir bu saatte evden çıkıp akşam 8-9 gibi evine dönüyordur. Oğlu sözde üniversite okuyor Kahraman abi 7 senedir antalyada hergün instagram hikayelerine denk geliyorum barda , cafede vs vs... Diğer oğlu ise Arda , tam bir sokak çocuğu 11 yaşında hiperaktif . Eşi ise mahallede apartmanların merdivenlerini yıkıyordu. Hala yıkıyormu bilmiyorum . Düşünce yapısı geniş yelpazeli olanlar durumu anlamışlardır . Birinin Feridün amcayı kurtarması gerekmiyor mu ? Veya onun gibi 50-60 yaşına gelene dek sabah 6da kar-kış demeden işe gitmesi . O yaşa rağmen milletten emir almasını. Keşke böyle hissetmesem . Ama konu başlığını açtığım gibi zorundaymışım gibi hissediyorum . Dün twitter gündeminde bi kız vardı adı Tuğba . Yardım edin diye çığlıklar atıyordu . Babası olacak adam kızı adam dövercesine yumrukluyor sanki düşmanıymış gibide üstüne işiyordu . Keşke bunları görmezden gelebilsem . Amınakoyduğummumun dünyası öyle bir hale gelmişki Tuğba gibi çığlıklarını sesli şekilde ifade edemeyenler bile var . Bi insan 16 yaşında dünyayı değiştirebileceğine inanırmış , 18 yaşında ise dünyayı değiştiremiyeceğine 20 yaşında ise dünyaya ayak uydururmuş . Ben şuan 21 yaşındayım . 11 12 yaşlarımdan beri insanlarla içli dışıyım . Sokaktaki madde bağımlısı olsun çocukluk arkadaşım , büyük iş adamları olsun patronlarım ve akrabalarım , hayat kadınları olsun beraber yaşadıklarım . Neleri gördüm nelerden tiksindim . Sanki herşeye müdahale etmek zorundaymış gibi hissediyorum . Ama bu histende nefret ediyorum . Bazen keşke böyle mal gibi bütün gün pc karşısında oyun oynasam ve gerçek hayatla bağlarımı kesen bi çocuk olsaymışım diyorum . Bi adım atarken sadece kendimi kurtarmak istemeyip , bütün ailemi kurtarmak istiyorum . Eğer aranıza bencil olmayı bilenler varsa banada öğretebilir mi ?
 
Kardes bende oyle dusunuyorum hatta bazen bir tecavuzcuye neden denk gelmiyorum neden yakalamiyorum taciz ederken birini de linç edercesine dövemiyorum diye ama sonra dusununce oyle bir sey olmasi icin birine zarar gelmesi gerektigini dusunup vazgeciyorum.

Ben de oyle dusunuyorum ama cok bencilim.
Bencillik o demek degil amk . Gidip kursunlarin onune de atlama yani birileri icin oyle
 
İnsanlık için sorumlu hissettiğin bazı şeyler olabilir. Böyle düşünmekte haklı olabilirsin.
Hepsinin sonucunda yine en fazla kendine döneceğine eminim. Hatta belki kendini bulmak ve taktikçilikten uzak bir yaşam bile yaşamak isteyebilirsin. Bir yandan acıyı da seviyoruz.

Her yerde bir zıtlık her yerde bir aksiyon. Feminist sayfalarını geziyorum, çok garip propaganda, çok garip provake olayları dönüyor. Erkeklere bakıldığı zaman bir rol değişilmesine maruz kalınmış, beyinler manipule edilmiş. Kadınlar erkeksileşmeye çalışıp erkekleri de kadınlaştırmaya çalışıyorlar. Bunu çok net görüyorum. Bir yandan da harekatlar oluyor. Yine aynı vicdansızların olduğu, ülkemde çok değişik şeyler oluyor.

Ne beni ilgilendirmez diyebilirsin ne de bencil kalabilirsin. Sen seç, içinde bulunmadığın üstüne kafa yormadığın, kendi üstüne düşeni yapmadığın bir vatanda başkalarının senin tarihinde nasıl rol oynayabileceklerini görüyor olmalısın. Sen bencil ol ben bencil olayım onlar bencil olsun kim kurtaracak sen kendini kurtarmazsan, biz neye güveneceğiz, hangi sava, hangi düşünceye tamah edeceğiz. O yüzden bencil kalmak değilde takipte kalmak ve üzerimize düşeni yapmak gerekliliği konusunda istişareye maruz kalmak çok daha sorumlu bir hareket olurdu.

Belki çok uyanık görülüyoruz ama bir kesim var ki sürekli içeriden zihinlerimize sataşıyor, onu altediyor ve uzaktan geçip nasıl kontrol edildiğimizin argesi, backtesti yapılıyor. Konuşulacak çok şey var ama çok da konuşulacak bir şey yok. Maalesef bunun sebebi yine bizleriz. Ülke adına üst düzey gelişimi bir tek silikon vadisinde gösteriyoruz o da bizim eğil onların işine yarıyor. O yüzden değerlerine ve kendi benliğine saygını korumak için kavvamlığı da bir yandan götürmek için malum o bizim kimliğimiz, aslan'ın dinlenmek gibi bir lüksü yok. Sürekli iktidarda olması gerekir. Bu da dünyadan kopmamak ile eşdeğer bir tanım olarak kalmalı.

Son bir örnekle yazıyı bitireceğim. Bir haberde görmüştüm. Evli bir çiftin evinden bağırma çağırma sesleri geliyor ve birisi kameraya alıp ihbarda bulunuyor. Sonucunu hemen söylemeliyim ne oldu diye. Sonucunda kadın biz eşimle çok iyi anlaşıyoruz, o kamerayla kayda alan kişileri de şikayet edeceğiz diyordu. Yani bunu da söylerse bir insan sen de sorgularsın. Lan şimdi bu kadın olaylara böyle yaklaşırsa biz nasıl yapalım. Bir yandan görüyorsunuz kadın cinayetleri ve verilen tepkileri, emine bulut'un boğazı kesilirken hiç kimsenin hiç bir tepki göstermemesi neyin göstergesi, sizce yaşayamaz mıydı ya da nasıl engel olunabilirdi. Engel olunacağı zaman yine birileri der miydi ki bunu ayırmaya hakkınız yok onların arasında bir mesele diye. Sorgulayın valla. Nasıl bir ülkeyiz, nasıl insanlarımız var. Çok spastik insanlar için üzlüyoruz. Ama bin ah işitiyoruz. O yüzden vicdanın nasıl rahatlayacaksa kendi üzerine düşeni yapmalısın. Düşüncelerin de herkes haklı çıkabiliyor işin garibi...Hadi eyvallah.
 
Zamanında asosyal olma sebebim buydı açıkcası. Jordan peterson un bir lafı var "dünyayı'mı düzeltmek istiyorsun önce odanı düzeltmekten başla" gerçekten içinde derin anlam barındıran söz. Bende çevremde evli çiftlerin ilişkilerini düzeltmek istiyordum. Hatta birisinin(adam yardım istememişti haline üzüldüğüm içşn yardım etmeye çalıştım) evliliğini düzeltmek içi yardım etmeye çalıştım adam dediklerimi siklemedi ve aramız bozuldu, adamın eşinin ona saygı duymadığını çok rahat anlıyordum. Başka birisi benden yardım istedi bir ayda eşiyle arası toparlandı oda bana çok yardım etmişti. İnsanlar senden yardım beklemeden sen kalkıp yardım ettiğin an senden kötüsü olmaz. Evli olsam, günde 10 saat işte çalışsam çocugum o parayı içkiye sigaraya yatırsa içinden geçerim. Tavsiyem fake instagram hesabı açın ve oğlunuzu kızını takip edin.
 
Son düzenleme:
Peygamberimiz, zamanında müslüman olmamakta diretenler için üzülürmüş "keşke herkes müslüman olsa, keşke herkesi kurtarabilsem" tarzı bir bakış açısı içindeymiş. Hatta kendini harap edecek düzeyde. Kur'an da uyarılıyor "sen sadece bir uyarıcısın"... gibi. Sözün özü; Dünya bir imtihan yeri. Kurtarmaya çalışmak beyhude. Ama n'aparsin? Örnek bir hayat teşkil edersin, arayış içindekilere kılavuz olursun, insanlara ilham verirsin. Hepimiz bir şeyleri başaran insanları okuyup güçlü hissetmeyi severiz :)

Feridun amca için ben olsam bir şey yapabilir miydim? Bilmiyorum. Muhtemelen hayır. Adamın çoktan oturmuş bir sistemi var. Feridun amcalar dünyanın her yerinde. Hangi birine yetişeceğim. Kıyıya bir sürü yıldız vurmuş sen kurtulsun diye denize atıyorsun atmakla bitmeyecek.

Bir şeyin garantisi var: Hayatın boyunca baş başa kalacağın bir kişi var. Onun sana ihtiyacı var mı? Önceliği buna ver. Sonra istersen Feridun amca veya başka birine yardım edebilirsin. Belki ummadığın şeyler öğrenirsin.
 
Zamanında asosyal olma sebebim buydı açıkcası. Jordan peterson un bir lafı var "dünyayı'mı düzeltmek istiyorsun önce odanı düzeltmekten başla" gerçekten içinde derin anlam barındıran söz. Bende çevremde evli çiftlerin ilişkilerini düzeltmek istiyordum. Hatta birisinin(adam yardım istememişti haline üzüldüğüm içşn yardım etmeye çalıştım) evliliğini düzeltmek içi yardım etmeye çalıştım adam dediklerimi siklemedi ve aramız bozuldu, adamın eşinin ona saygı duymadığını çok rahat anlıyordum. Başka birisi benden yardım istedi bir ayda eşiyle arası toparlandı oda bana çok yardım etmişti. İnsanlar senden yardım beklemeden sen kalkıp yardım ettiğin an senden kötüsü olmaz. Evli olsam, günde 10 saat işte çalışsam çocugum o parayı içkiye sigaraya yatırsa içinden geçerim. Tavsiyem fake instagram hesabı açın ve oğlunuzu kızını takip edin.

Yardım etmeye çalıştığımız insanlar birbirleriyle barışırlar sonra kötü siz olursunuz.
Bu hep böyle olmuştur. Hem çocukluk hem okul arkadaşım aynı zamanda komşum bir kızı seviyordu. Bu kız ne olursa gidip annesine anlatırdı. İşin garibi çocuk polis ve babası o daha küçükken hayatını kaybetti. Yani komşum annesiyle yaşıyordu. Sonra polis olunca İstanbul'a gittiler oraya taşındılar. Kız arkadaşına geri dönelim. Çok gariptir bu çocuk inanılmaz vurdumduymaz ve annesiyle büyüdüğü için kadın ruhundan anlardı. Annesiyle çoğu şeyi paylaştığı için....Avantajlı yani bir yerde. Neyse kızın annesi çok dominant babası da çok pasif, yumuşak huylu bir adam. Kız her b*ku annesiyle paylaşıyor ve evlenecekleri zaman bu adamın başına bela olacağını ben çok kez söyledim ona çünkü etrafımdaki insanlardan ibret ala ala olayları bakış açılarını kavrayabiliyor insan az çok. Sonuçta örüntülerle yaşayan canlılarız. Her neyse ben bu adamı uyandırmaya çalışsam da uyandıramadım, kötü olduk ve nereden baksan 1 senedir görüşmüyoruz konuşmuyoruz. Kim kötü oldu ben. Pişman mıyım ? Değilim!


Bir gün gözü açılınca anlayacak ama çok geç olacak.
Yani demem o ki herkes gibi olmamak lazım. Biraz duyarlı biraz dikkatli, sonuçta birileri bir şeyler diyorsa bir yerden tecrübesi var dikkat edilmesi gereken şeyler.


Tabi baba hayatta olmayınca eleman kendini yetersiz hissediyor dışarıdan müdahale gelince.
Halbuki aramızda yıllardır süren bir komşuluk bir dostluk vardı.
Bana ne kadar dolduysa artık bağır, çağır artık konuşmuyoruz.

O yüzden artık sadece insan olana faydam dokunsun isterim. Sadece gerçekten ihtiyaç halinde insanlar için bir şeyler yaparım.
Benim fikirlerim benim tecrübelerim, benim hayatım için. Kimsenin hayatına dokunmak, onlara yol göstermek artık haddim değil. Kendime yakışanı yaparım, doğaya hizmet ederim. Bu yıkık dünyadan da bir gün göçüp giderim.
 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
Üst