Sorunun cevabı şu;hepimiz bu dünyada yaşamaya devam etmek için bazı şeylere tutunuruz.Bu söylediğim felsefeden çok psikolojinin konusudur aslına bakarsan.Tutunduğun şeyler zamanla değişebilir ya da hayatın tek bir amaca adanabilir hatta bu yolda hayatına son verebilirsin.Bu çok öznel bir soru.Dindar bir insanla dini görüşü olmayan insanın,tapınakta yaşayan bir budist ile büyük çaplı bir ceo'nun,mantıkçı bir bilim adamı ile duygularıyla hayattaki rotasını belirleyen bir sanatçının bu soruya aynı cevabı vermesini beklemek koca bir saçmalıktan ibarettir.Fakat ortak bir nokta belirleyeceksek her şeyin amacı mutlu olmaktır.Bir duygu durumu olarak değil,daha çok hazza yönelik.Depresif kalmaktan haz alan bir insan da bunu mutluluk kaynağı olduğu için devam ettirir.Tabi sağlıklı (normal) bir beyinden bahsediyorum.İnsanlar her şeyi bir çıkar için yaparlar.Bu da mutlu olmaktır."Yav ama ben dilenciyo gördüm ona para verdim karşılıksız iyilik bu çıkae falan yok" hayır kardeşim tam olarak çıkarın ve mutlulugun için verdin.Ya o adama parayi vermekten haz aldın ki evrimsel surecte bize katılan bir özellik de merhamettir.Ya çevreye kendini göstermeyi amaçladın.Ya da dindarsın allah için yaptın.Bi dakika allah için yaptıysan ne çıkarın olabilir.Neden allah rızası ariyorsun.Cennete gitmek=mutluluk.Ya da sen tanrını seviyorsun ve sadece onun için yaptın.Tamam kardeşim sen de tanrının senden memnun oluşu düşüncesiyle mutlu oluyorsun ve mutlulugun icin yaptın işte.Hayatın sırrı da işte budur.Basit bir mekanizma değil mi?