Alfaloji Forum

Sitemizde şu anda bakım yapılmaktadır. Üyelik istekleri ve konular bakım sonrasında onaylanacaktır.

Hayatın Ciddiyeti..

Katılım
29 Temmuz 2018
Mesajlar
349
Tepkime puanı
695
Şehir
Konya
Öncelikle günaydın hepinize. Size bizim doğru zannettiğimiz bir yanlıştan bahsedeceğim. Arkadaşlar bir şey tespit ettim. Hepimiz hedef kurarken çok fazla yanlışlara maruz kalıyoruz. O kadar çok yanlışlara maruz kalıyoruz ki kendimizi hayatın o güzel anlarından kendimizi mahrum bırakıyoruz. Neredeyse birçoğumuz ''Kendimizi Geliştirmek'' adına kafayı yiyeceğiz. Hayatı o kadar çok ciddiye alıyoruz ki uzun vadeli hedefleri ile anı yaşamayı dengeleyemiyoruz. Sadece kendimizi geleceğe hazırlamaktan ''Acaba gelişiyor muyum,gelişmiyor muyum'' sorusu ile kendimizi bir hücreye kilitliyoruz. Bunun sonucunda da yüreğimiz kan ağlarken bir yandan kendimizi robotlaştırıyoruz.

Arkadaşlar, birçoğumuz zannediyoruz ki kendimizi geliştirince herkes bize tapacak, her akşam tek kale maç yapacağız vs. Halbuki emin olun bizler robotlaştıkça bunların hiçbiri olmayacak. Eğer tek kale maç yapmak istiyorsanız KARAKTER'den başka hiçbir şeye ihtiyacınız yok. (Özgüven,özsaygı,duygu çeşitliliği..) Aslında biz hedeflerimize KEYİF VERDİĞİ için yönelmeliyiz. Yani yok genel kültürüm artarsa kız sikeceğim, yok psikolojiyle ilgilenirsem önüme gelene atlayacağım... Bunlar sadece hayal dünyası. Sizler sadece keyif verdiği için hedeflerinize yöneleceksiniz. Artık neyden keyif alıyorsanız. Mesela ben şiir yazmaktan çok keyif alırım. Bakın üstüne basa basa söylüyorum kız etkilemek için değil KEYİF ALDIĞIM için yazıyorum. Ya da hedefle ilgili bir örnek verecek olursak İngilizce ile ilgili hedeflerim var. Bu da KEYİF ALDIĞIM için, öyle ortamlarda millet beni bilgin,kültürlü zannetsin diye değil.

Fark ettiniz mi bilmiyorum ama forumda cidden kaç kişi hayatın tadını çıkarıyor? Birçoğumuz kendimizi geliştirmek adına sadece kandırıyoruz. Şunu öğrenirsem mutlu olacağım, insanlar bize yakınlaşacak deyip bir nevi bahane buluyoruz. Bunun sonucunda da hedeflere yönelik yaşadığımız için günlerimiz hedeflerimizi düşünerek geçiyor. Emin olun böyle olunca hedeflerimizden aslında uzaklaşıyoruz. İronik olarak başarısız oluyoruz. Çünkü kafamız sürekli orda. Hayatımızı yaşayamıyoruz.

Son zamanlarda bir sorun daha ortaya çıktı: ''Arkadaşlar bizim okulda kimse kendisini geliştirmiyor, sadece ben kendimi geliştiriyorum o yüzden kimseyle takılmıyorum'' saçmalığı.. Arkadaşlar bakın, tamam belki sizler bunu daha erken fark ettiniz, daha erken olgunlaşmaya başladınız fakat caz yapmanın bir anlamı yok. Bununla övünmek,kendimizi üstün görmek yerine (eğer o şahıslarla karakterleriniz uyuşuyorsa) o anın tadını çıkarsanız eğlenseniz, sizce nasıl olurdu? Fark ettiyseniz genelde hep böyle isyan ettiğimiz kişiler güle oynaya hayatı yaşarken,kızları kollarına takarken bizler de ''Amaaan betanın teki,kendisini daha geliştiremiyor, ben isem elimden gelenini yapıyorum geliştirmek için'' lafı ile kendimizi kandırıyoruz. Maalesef bu bir gerçek.

Bakın hedef kurmayın demiyorum ama hayatı yaşamak ile dengeleyin. Körü körüne bağlanmayın, her şeyin fazlası zarardır. Size keyif verdiği için hedeflerinize yönelin. Hayatı gereğinden fazla ciddiye almayalım arkadaşlar. 3 günlük dünya, hayat genç-yaşlı, hasta-sağlıklı dinlemiyor.. Her an hayatla vedalaşmak zorunda kalabiliriz. Emin olun hayatı gereğinden fazla ciddiye almasak toplumun saçma kurallarından sıyrılıp kendi hayatımıza bakardık. Gereksiz aşk acılarıyla kendimizi kısıtlamak yerine hayatımıza devam ederdik. Rezil olmak diye bir şey olmazdı hayatımızda, çünkü zaten hayatı ciddiye almıyoruz her an öleceğimizin farkındayız, o yüzden kim ne demiş,ne düşünmüş kimin umrunda? Bugün forum olarak çok fazla acı çekiyoruz. Sürekli ''Bir gün'' diyerek kendimizi kandırıyoruz. Sebebi ne? Dediğim gibi hayatı çok fazla ciddiye almak. Yeri gelince gevşek olmamız gerekir, yeri gelince kendimizle alay etmemiz gerekir. Kafaya takmamayı öğrenmeliyiz. İşte o zaman hayata daha olumlu yaklaşacağız. İşte o zaman çektğimiz acılar azalacak, eğlencelerimiz,mutluluğumuz artacak. Sadece birkaç gün deneyin ondan sonra yorum yapın arkadaşlar.

Yanlış anlaşılmasın, mutluluk insanlarla takılmakta,çevrede,insan sayısında diye bir sonuç çıkarmayın. Tam aksine kendimizde, tek başımıza da bir grupla takılıyormuşçasına eğlenebiliriz, hatta daha da fazlasını başarabiliriz.

İyi forumlar!
 
Faydal. Deliyle deli olmak lazım bazen.. Ben hayattın tadını çıkarsamda robotlaşmış bir yanımda var güçlenmek amacıyla yaptïm bu robotlaşmada bana zevk veriyor haz alıyorum biraz paradoks bir durum sanırım tam robotlaşmış değilim ama çok bilgi kastığım için öyle duruyor bana öyle geliyor ama bunları kendim için yapıyorum zevk aldığım şeyler gidip kız için tenis oynamam kendimde sevmem lazım
 
Faydal. Deliyle deli olmak lazım bazen.. Ben hayattın tadını çıkarsamda robotlaşmış bir yanımda var güçlenmek amacıyla yaptïm bu robotlaşmada bana zevk veriyor haz alıyorum biraz paradoks bir durum sanırım tam robotlaşmış değilim ama çok bilgi kastığım için öyle duruyor bana öyle geliyor ama bunları kendim için yapıyorum zevk aldığım şeyler gidip kız için tenis oynamam kendimde sevmem lazım
ne güzel dostum işte. Bir insan kız erkek fark etmez. Bir şahıs veya ortam uğruna bir şey yapıyorsa ve istediğini elde edemezse bu sefer neden başarısız oldum deyip kafayı yiyor. Yani mesela felsefe ile ilgileniyorsan bunu kendin için, zevk için ilgilenmelisin. Öyle ortamlara gireyim felsefi sözler söyleyip milleti etkileyeyim kafasıyla bir şey olmaz. Bunun sonucu sadece insanlara muhtaçlık yaratır.
 
ne güzel dostum işte. Bir insan kız erkek fark etmez. Bir şahıs veya ortam uğruna bir şey yapıyorsa ve istediğini elde edemezse bu sefer neden başarısız oldum deyip kafayı yiyor. Yani mesela felsefe ile ilgileniyorsan bunu kendin için, zevk için ilgilenmelisin. Öyle ortamlara gireyim felsefi sözler söyleyip milleti etkileyeyim kafasıyla bir şey olmaz. Bunun sonucu sadece insanlara muhtaçlık yaratır.

Aynen kardeşim geçen bi arkadaşla oturup muhabbet ediyoruz arkadaş felsefik konuşuyorsun dedi sürekli ben bunun farkında bile değildim sürekli felsefeyle ilgilenenler bunu söylüyo artık daha felsefeyi araştırmïşlığım yok aklıma gelmişken bakayım bir😄
 
aynı görüşlere sahibiz kardeşim, bence de doğrusu bu.

arkadaşlar okuyup anlamadiysanız bir daha ve bir daha okuyun. güzel sözler sarf etmiş arkadaş.
 
özünü kavramak sanırım bu. yüklerini atmak sırtından, kendini ciddiye almaktan vazgeçmek, insanların yanındaki hareketlerin, düşüncelerin, hatalarının o kadar da önemli olmadığını farketmek. hayatı insanlarla ilişkilendirme gafletinden kurtulmak. birkaç yıllık yaşamlarında kendilerini çok önemli ve örnek insan adleden insanların büyüsüne kapılmaktan kurtulmak. aydınlanmak ve arınmaktır bu.
birçok insana göre hayatta ne kadar önemsiz olduğunu bilmek, yaşamaya değer görüşmüyor ve ağır depresyonlarla sonuçlanabiliyor. oysa değersizliğini bilmek, havada uçuşan bir toz tanesi kadar yer kaplamadığınj ve hiçbir iz bırakamayacağını bilmek hayattaki en güzel şey, en anlamlı şey benim için.yüklerinden kurtul artık, hayat berbat falan değil, onun berbat olmasını sağlayan sen ve senin gibilerin kendisine anlamlar yüklemesi ve her anlamda sırtına biraz daha yük bindirmesinden ötesi değil. hayat basit, sadece yaşa ve öl. bir köpek gibi, bir kedi gibi, bir sırtlan, su kaplumbağası ya da yılan balığı gibi, sadece yaşa ve öl. ama lütfen yaşa, senin hayatta ihtiyacın olan tek şey temel ihtiyaçların, onun dışında üstündeki bütün yükleri at. gökyüzüne bak, orası bir romantizm merkezi değil, orası bizim değersizliğimizin en büyük ispatı. gece yıldızları izle, onlardan ne kadar çok olduğunu düşün ve senin ne kadar önemsiz olduğunu. sonra kendine gel ve yaşa. zevk al, mutlu ol, düşünme yanında rezil olduğun adam ve kızı, kesin olan bir şey varsa o da sen gibi ölüp gidecek ve en fazla 50 yıl sonra en büyük rezilliğinden bile eser kalmayacak. birkaç yılın var sadece, abartma. sadece yaşa, hisset, daha çok rezil ol, daha çok saçma sapan ilgi alanlarına zaman ayır ve daha çok sebepsizce gül, diğerleri deli demeyecek emin ol, belki senden güç alıp onlar da gülmek için sebep aramaktan vazgeçerler olamaz mı? geçmeseler ne çıkar, zaten ölecekler. sen gibi ben gibi, dünya üzerinden geçmiş milyarlarca can gibi yok olup gidecekler ne önemi var ki?
 
özünü kavramak sanırım bu. yüklerini atmak sırtından, kendini ciddiye almaktan vazgeçmek, insanların yanındaki hareketlerin, düşüncelerin, hatalarının o kadar da önemli olmadığını farketmek. hayatı insanlarla ilişkilendirme gafletinden kurtulmak. birkaç yıllık yaşamlarında kendilerini çok önemli ve örnek insan adleden insanların büyüsüne kapılmaktan kurtulmak. aydınlanmak ve arınmaktır bu.
birçok insana göre hayatta ne kadar önemsiz olduğunu bilmek, yaşamaya değer görüşmüyor ve ağır depresyonlarla sonuçlanabiliyor. oysa değersizliğini bilmek, havada uçuşan bir toz tanesi kadar yer kaplamadığınj ve hiçbir iz bırakamayacağını bilmek hayattaki en güzel şey, en anlamlı şey benim için.yüklerinden kurtul artık, hayat berbat falan değil, onun berbat olmasını sağlayan sen ve senin gibilerin kendisine anlamlar yüklemesi ve her anlamda sırtına biraz daha yük bindirmesinden ötesi değil. hayat basit, sadece yaşa ve öl. bir köpek gibi, bir kedi gibi, bir sırtlan, su kaplumbağası ya da yılan balığı gibi, sadece yaşa ve öl. ama lütfen yaşa, senin hayatta ihtiyacın olan tek şey temel ihtiyaçların, onun dışında üstündeki bütün yükleri at. gökyüzüne bak, orası bir romantizm merkezi değil, orası bizim değersizliğimizin en büyük ispatı. gece yıldızları izle, onlardan ne kadar çok olduğunu düşün ve senin ne kadar önemsiz olduğunu. sonra kendine gel ve yaşa. zevk al, mutlu ol, düşünme yanında rezil olduğun adam ve kızı, kesin olan bir şey varsa o da sen gibi ölüp gidecek ve en fazla 50 yıl sonra en büyük rezilliğinden bile eser kalmayacak. birkaç yılın var sadece, abartma. sadece yaşa, hisset, daha çok rezil ol, daha çok saçma sapan ilgi alanlarına zaman ayır ve daha çok sebepsizce gül, diğerleri deli demeyecek emin ol, belki senden güç alıp onlar da gülmek için sebep aramaktan vazgeçerler olamaz mı? geçmeseler ne çıkar, zaten ölecekler. sen gibi ben gibi, dünya üzerinden geçmiş milyarlarca can gibi yok olup gidecekler ne önemi var ki?
çok güzel bir konuya değindin dostum. Bazen kendi kendimize o kadar çok böbürleniyoruz,büyükleniyoruz ki sırf milletin gözünde değerimiz düşmesin diye hata yapmaya korkuyoruz, değişime açık olamıyoruz. Halbuki bu evrenin bir kum tanesi bile olamayız..
 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
Üst