Herkese iyi akşamlar alfaLoji ailesi,
Bugün akşam 6.10 sularında Veri Tabanı 1 dersinin finalinden çıkmış ve yurduma gitmek için otobüs durağında yöneldim, durakta tek başıma beklerken bir kız yaklaştı ve durakta banka oturdu. Ben Moğol askeri edasıyla kafama kürk dekorlu montumu geçirmiş elimdeki şemsiye ile oynuyor ve ıslık çalıyordum. Kafama birden açılış yapmam gerektiği düşüncesi geldi, her fırsatı değerlendirmeliyim edasıyla..
Kızın boyu benden daha kısaydı, ona doğru döndüm;
- Bizi çok bekletiyorlar. (Deyip kafamı otobüs güzergahına çevirdim.)
Normalde öküz birisi olarak büyüdüğüm ve bana gülmem gerektiğini söyleyen birisinin tavsiyesine uyarak gülümsedim.
-İnsanın sıkılası geliyor. (dedim)
Kıza ne olduğunu pek çözebilmiş değilim fakat, elinde çantasını ayağa kalktı, konuşmak mı istiyordu veya üstünde baskı mı oluşturdum açıkçası pek emin değilim.
Biraz sağa sola bakındım öylesine, ve ne okuduğunu sordum.
+ İktisat 3! dedi kızgınlık değil o Ünlem merak etmeyin. Sanki ben komutan idim oda asker
Ben siz konumuna geçtim ve;
+ Siz okulu bitirmişsiniz (dedim)
oda Siz-biz 'e geçti.
+Siz ne okuyorsunuz dedi.
- Bilgisayar Programcılığı 1 dedim.
Tebessümle birlikte ne olmak istiyorsun tarzı sorular sordum.
-Sayıştay olmayı düşünüyorum dedi.
Kaynak bazlı ekonomi hakkında bilgisini sordum, bilmiyormuş daha doğrusu biraz açıklama yaptım ve öyle şeyler görmediğini söyledi.
En son otobüs geliyordu ve ben içerisini tıklım tıklım olarak gördüm "100 kişilik otobüse 300 kişi nasıl binilir onu göreceğiz,(sonra boş olduğunu görüp devam ettim) aa neyse bu seferki boşmuş" dedim.
Otobüse bindim ve düşünmeye başladım;
Ben neden diğer insanlar gibi normal sohbet edemiyorum?
Yani ne bileyim işte, sınıfımda bulunan kişilerle en kötüsünden "Hasan hocanın Delphi hayranlığı ne olacak gençler" der bir şekilde derslerle alakalı konuşurum, fakat hayatımda ilk defa gördüğüm birisiyle ilk seansı başarılı geçiremiyorum.
Her türlü tavsiyeye açığım, öylesine gelişen de olumsuz hiç bir şey olmadı.
Tek olumsuz olan şey, benim sohbeti devam ettirme becerimin henüz olmaması. Derslerini falan sormak saçma geliyor, şimdi hatırladım, proje yapıyor musun dedim, kişisel anketler vs
Hayır hiç öyle bir şey düşünmedim dedi. Ben buradan zaten anlıyorum gelişime açık olmadığını. Arkadaşım olarak yanımda duracak kişinin, hayat enerjisinin bir tutkusunun olmasını istemem yanlış mı bilmiyorum..
Tavsiye,yorum eleştirinizi bekliyorum.
İyi forumlar.
Bugün akşam 6.10 sularında Veri Tabanı 1 dersinin finalinden çıkmış ve yurduma gitmek için otobüs durağında yöneldim, durakta tek başıma beklerken bir kız yaklaştı ve durakta banka oturdu. Ben Moğol askeri edasıyla kafama kürk dekorlu montumu geçirmiş elimdeki şemsiye ile oynuyor ve ıslık çalıyordum. Kafama birden açılış yapmam gerektiği düşüncesi geldi, her fırsatı değerlendirmeliyim edasıyla..
Kızın boyu benden daha kısaydı, ona doğru döndüm;
- Bizi çok bekletiyorlar. (Deyip kafamı otobüs güzergahına çevirdim.)
Normalde öküz birisi olarak büyüdüğüm ve bana gülmem gerektiğini söyleyen birisinin tavsiyesine uyarak gülümsedim.
-İnsanın sıkılası geliyor. (dedim)
Kıza ne olduğunu pek çözebilmiş değilim fakat, elinde çantasını ayağa kalktı, konuşmak mı istiyordu veya üstünde baskı mı oluşturdum açıkçası pek emin değilim.
Biraz sağa sola bakındım öylesine, ve ne okuduğunu sordum.
+ İktisat 3! dedi kızgınlık değil o Ünlem merak etmeyin. Sanki ben komutan idim oda asker
Ben siz konumuna geçtim ve;
+ Siz okulu bitirmişsiniz (dedim)
oda Siz-biz 'e geçti.
+Siz ne okuyorsunuz dedi.
- Bilgisayar Programcılığı 1 dedim.
Tebessümle birlikte ne olmak istiyorsun tarzı sorular sordum.
-Sayıştay olmayı düşünüyorum dedi.
Kaynak bazlı ekonomi hakkında bilgisini sordum, bilmiyormuş daha doğrusu biraz açıklama yaptım ve öyle şeyler görmediğini söyledi.
En son otobüs geliyordu ve ben içerisini tıklım tıklım olarak gördüm "100 kişilik otobüse 300 kişi nasıl binilir onu göreceğiz,(sonra boş olduğunu görüp devam ettim) aa neyse bu seferki boşmuş" dedim.
Otobüse bindim ve düşünmeye başladım;
Ben neden diğer insanlar gibi normal sohbet edemiyorum?
Yani ne bileyim işte, sınıfımda bulunan kişilerle en kötüsünden "Hasan hocanın Delphi hayranlığı ne olacak gençler" der bir şekilde derslerle alakalı konuşurum, fakat hayatımda ilk defa gördüğüm birisiyle ilk seansı başarılı geçiremiyorum.
Her türlü tavsiyeye açığım, öylesine gelişen de olumsuz hiç bir şey olmadı.
Tek olumsuz olan şey, benim sohbeti devam ettirme becerimin henüz olmaması. Derslerini falan sormak saçma geliyor, şimdi hatırladım, proje yapıyor musun dedim, kişisel anketler vs
Hayır hiç öyle bir şey düşünmedim dedi. Ben buradan zaten anlıyorum gelişime açık olmadığını. Arkadaşım olarak yanımda duracak kişinin, hayat enerjisinin bir tutkusunun olmasını istemem yanlış mı bilmiyorum..
Tavsiye,yorum eleştirinizi bekliyorum.
İyi forumlar.