Alfaloji Forum

Sitemizde şu anda bakım yapılmaktadır. Üyelik istekleri ve konular bakım sonrasında onaylanacaktır.

Muzaffer Abi Sen Gülme Mına Koyayım!

Kuşçubaşı

Blog Yazarı
Yönetici
Süper Moderatör
Katılım
9 Nisan 2018
Mesajlar
361
Tepkime puanı
3,201
Şehir
Antalya
Gülmek, gülümsemek... Bunlar güzel şeylerdir beyler. Yani, nihayetinde siz buzdolabı değilsiniz.

Ama bizim bi Muzaffer abi var, her bir eserine hayran olduğum yüce rabbim acaba bizim Muzaffer abide ne gibi bir mesaj vermek istemiş diye soruyorum sürekli kendime. Sürrealist bir eser olmalı muhtemelen.

Neyse, malzemeden bolca kısılmış bir şahsiyet kendisi. Hani aşağılamak için söylemiyorum, ama elimizdeki bu. Polyannacı olmaya lüzum yok.

Mesela çok güler bizim Muzaffer abi, yanında bir hatun olmayagörsün etmediği yalakalık kalmaz. Böyle Berberi Şebeği gibi binbir kılığa girer. Böyle olur olmadık yerde lüzumu olmayan iğrenç espriler yapar, pis kahkahasıyla ortalığı inletir. Ha, hatunları güldürür nihayetinde, ama anca o kadar! Ellerinizden öper benim golden retriever cinsi köpeğim var, ona da öğrettim bir iki hareket, hatunlar ona da çok gülüyorlar. Vallahi korkuyorum Muzaffer abi bizim çomara gücenecek diye. Gidip yanına diyemiyorum ki "Merak etme abi, o bir köpek. Gülerler ama yatmazlar. Tıpkı sana da gülecekleri ama seninle yatmayacakları gibi."

Yazık be sana Muzaffer abi! Ve sana da yazık, bunu okuyan dostum. Kadınları etkileyeceğim diye yemediğin bok kalmadı ulan. Ülkede Stand-Up'çı kıtlığı mı var ? Ne bu şevkin ?

Oysa biraz eskileri örnek almak gerekiyor. Eskilerin esprisi bile kaliteliymiş. Adam senin gibi tüketim manyağı bir toplumda doğmamış ki. Her şeyin azının makbul olduğunun farkında: esprinin de öyle!

Adam kadınları nasıl etkileyeceğim diye düşünmenin derdinde de değil. İşine gücüne bakıyor, hayatını düzgün yaşamaya odaklanıyor. Bu yüzden eskilerin erkekleri bizden daha maskülenler. İster kabul edin, ister etmeyin. Getir 100 yıl öncesinin şöyle pos bıyıklı pehlivan Anadolu erkeğini bizim Muzaffer abinin karşısına, adam dakikasında tokadı basmassa "sen er misin yoksa hatun mu bre mel'un" diye ne olayım.

Velhasılkelam, birçok noktaya değinirim aslında. Çünkü eleştirim çok. Ama diyeceğim odur ki, kendinizi şebek gibi rezil etmeyin ulu orta yerde. Bir ağırlığınız olsun. Ha ağır olun dediysem de sığır gibi somurtup elde tespih kabadayı gibi gezmeyin. Siz anladınız ne demek istediğimi, değil mi ?

Kadınları etkilemek mi istiyorsun ? Etkile güzel kardeşim, ben sana etkileme demiyorum. Başarılarınla etkile, zekanla etkile, karakterinle etkile. Ama unutma: sen bir erkeksin, o halde ağırlığını bilmek zorundasın. Bu iş bu kadar basit, olaya hümanistçe yaklaşacak olanlara fena söverim bak yorumlarda.

Ve, neyi fark ettim biliyor musun ?

Allah Muzaffer abiyi size ibret olsun diye yaratmış.
 
Önemli noktalara değinmişsin güzel bir yazı olmuş her ne kadar bilinse de doz konusunda hatırlatıcı ve işlevli olmuş.

Dostum senin bu telkin videoları vardı onlardan yapıyordun ne halde yenisini yapmayı düşünüyor musun?

İyi forumlar...
 
Gülmek ile ilgili çocukluğumdan beri bir dünya sorun yaşamıştım bazen hala yaşıyorum. Ortaokul 7.sınıfa kadar her ota boka gülerdim eğlenceme dalgama bakardım mutluydum a...q daha sonra dişlere ilgi duymam gerektiğini fark etmeye başladım tabi kendimi de bir yandan düzeltmem lazımdı.Sorgulamaya başladım ben neden yalnızım diye tonla sorunum vardı düzelttim çok şükür.Fakat en büyük sorun gülüşümdü,saf masum beta bir erkek olarak her ota boka gülmem yetmezmiş gibi gülerken yerlere yatarak yerleri yumruklardım (o kadar acınası bir durumda idim) yerleri yumruklayıp sağa sola kendimi atmam yetmezmiş gibi burnumdan garip bir ses te çıkardı. Ayrıca çocukken dişlerimi kendim çektiğimde herhalde yamuk yumuk çıkmıştı bir de üstüne bakımsızlardı. Rezil bir durumda idim ve çevrem tarafımdan ezilmeye başladım aşşağıladım herkesin içinde gibi vs tonla durum söz konusu idi. Ben sadece komik bulduğum bir şey hakkında tepkimi gösteriyordum.daha sonra bu uyarıları önemsedim.sonraki senelerde çok nadir gülmeye başladım.Hatta eminim kızlar arasında güldüğümü görenin olup olmadığı konusunda dedikodular dönüyordur. Neyse ben baya uzun bir süre spartacus modunda takıldım alfa dediğin böyle olacak mantığı ile az konuşmaya az gülmeye bol sert olmaya başlamıştım. Seviyordum da. Bir zamanlar ne söylesem kale alınmaz iplenmez bir beta idim.Omega olunca yahut spartacus insanlar benden korkar oldu. Bir söz söyledim mi sustu dinledi herkes. Fikrim danışılıyor önemli kararlar benimle beraber alınıyordu. Fakat yine bir eksik vardı benimle beraber eğlenmek istemiyordu sanki kimse. Bu durum yine kendimi değiştirmem gerektiğine inandırdı beni. Yeri geldiğinde gülmek lazım dozu kaçırmadan herkes iki gülüyorsa ben bir gülecektim. Gülüş sorunlarımı tek tek çözdüm. Estetik görüntüyü değiştirdim. Sonra gülümseme şekillerine çalıştım sonra kahka türlerine. Şuan iyi durumdayım fakat zaman zaman ayarı kaçırıyorum ama çok mutlu oluyorum. Çocukluk zamanlarım aklıma geliyor gülmekten yerlere yattığım zamanlar. Bu gülmenin en ideal ayarı nasıl olmalı sizce?
 
Ne kadar kızla konuşsam bi anda sanki Joker olup bana neden bu kadar ciddi olduğumu soruyorlar. Cidden ben bu ağırlık olayını tutturamıyorum fazla mı ağır oluyorum ne. Herhalde nedeni o dediğin Anadolu Pehlivanı gibi :) Çünkü o kültürde yetiştim, çocukluğuma bakarım yine öyle. Bunu dengeleyebilir miyim acaba?
 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape7
shape8
Üst