Çok geç başladığımı biliyorum, ama denemeden ölmeyeceğim
Kızlarla konuşmaya cesaretim yoktu. Özgüven vardı, bana göre ben herkesten üstünüm ama nedense konuşamıyordum işte. Yürüyünce donup kalıyordum ve "Ben ne yapıyorum ya?" deyip geri dönüyordum. Bırakın set açmayı, açılış bile yapamaz haldeydim. Ki benim bu hayatta sevgilim olmamış, elim kız eline değmemişti. Üniversite son sınıf öğrencisiyim ve kendimden utanıyordum. Ama sorunun kaynağını anladım. Sorun; herkesten utanmanktı. "Etraftakiler ne der?, ne düşünür?" gibi saçma sapan bahanelerle kendimi engelliyordum. Şimdi ne yaptığıma geçelim...
20.09.2019 - Önüme çıkan kızlara "Merhaba, selam, nasılsınız" demeye başladım. Fakat, bunları söyledikten sonra hemen oradan ayrılıyordum. Bunu o gün önüme çıkan her kıza yaptım.
21.09.2019 - Gördüğüm her kıza "Merhaba, Leyla, nasılsın, iyi misin?" dedim. Bazıları dönüp arkama salak salak "ne oluyor?" diye bakıyordu. Ben de gülüyordum. Tip olarak 10 üzerinden 7'yim, p*ç gülüşünü muazzam yaparım. Kızlara göre şirin ve bazen sinsi görünüyorum. Neyse o gün hep bunu yaptım. Baya özgüven depoladım.
22.09.2019 - Önüme çıkan bazı kızlara "Hi guys brooo" diyordum ve gülüyordum. Onlar da salak gibi bakıyordu. Yanımdaki arkadaşlarım "Abicim utanmıyor musun bu yaptığın ne şimdi?" diyordu, ben de "Defolun gidin ulan neyinden utanacağım ben?" dedim.
23.09.2019 - Parkta vakit geçiren kız gruplarına gidip "Kızlar bir konu hakkında fikre ihtiyacım var. Sizce kadınlar mı çok yalan konuşur yoksa erkekler mi?" gibi sosyal deney soruları ile onlarla 10 dakikadan fazla konuştum ve teşekkür edip hemen yanlarından ayrıldım. O gün 7 tane kız grubuna bu tür konularla gittim.
Artık açılış yapmak için içimdeki o ozgüvenin farkına varmıştım. "Ulan sen derste sunum yaparken herkes ağzının içine bakıyor, hocaların seni övüyor, konuşman, akıcılığın yerli yerinden. Neden bunu kızlar üzerinde denemiyorsun?" diye diye artık sonunda set açma fikrini kesinleştirdim ve 2 gün sonra ilk setimi açtım: Saha raporu (İLK SET): Parkta kitap okuyan kıza set açma (25.09.2019)
Kızlarla konuşmaya cesaretim yoktu. Özgüven vardı, bana göre ben herkesten üstünüm ama nedense konuşamıyordum işte. Yürüyünce donup kalıyordum ve "Ben ne yapıyorum ya?" deyip geri dönüyordum. Bırakın set açmayı, açılış bile yapamaz haldeydim. Ki benim bu hayatta sevgilim olmamış, elim kız eline değmemişti. Üniversite son sınıf öğrencisiyim ve kendimden utanıyordum. Ama sorunun kaynağını anladım. Sorun; herkesten utanmanktı. "Etraftakiler ne der?, ne düşünür?" gibi saçma sapan bahanelerle kendimi engelliyordum. Şimdi ne yaptığıma geçelim...
20.09.2019 - Önüme çıkan kızlara "Merhaba, selam, nasılsınız" demeye başladım. Fakat, bunları söyledikten sonra hemen oradan ayrılıyordum. Bunu o gün önüme çıkan her kıza yaptım.
21.09.2019 - Gördüğüm her kıza "Merhaba, Leyla, nasılsın, iyi misin?" dedim. Bazıları dönüp arkama salak salak "ne oluyor?" diye bakıyordu. Ben de gülüyordum. Tip olarak 10 üzerinden 7'yim, p*ç gülüşünü muazzam yaparım. Kızlara göre şirin ve bazen sinsi görünüyorum. Neyse o gün hep bunu yaptım. Baya özgüven depoladım.
22.09.2019 - Önüme çıkan bazı kızlara "Hi guys brooo" diyordum ve gülüyordum. Onlar da salak gibi bakıyordu. Yanımdaki arkadaşlarım "Abicim utanmıyor musun bu yaptığın ne şimdi?" diyordu, ben de "Defolun gidin ulan neyinden utanacağım ben?" dedim.
23.09.2019 - Parkta vakit geçiren kız gruplarına gidip "Kızlar bir konu hakkında fikre ihtiyacım var. Sizce kadınlar mı çok yalan konuşur yoksa erkekler mi?" gibi sosyal deney soruları ile onlarla 10 dakikadan fazla konuştum ve teşekkür edip hemen yanlarından ayrıldım. O gün 7 tane kız grubuna bu tür konularla gittim.
Artık açılış yapmak için içimdeki o ozgüvenin farkına varmıştım. "Ulan sen derste sunum yaparken herkes ağzının içine bakıyor, hocaların seni övüyor, konuşman, akıcılığın yerli yerinden. Neden bunu kızlar üzerinde denemiyorsun?" diye diye artık sonunda set açma fikrini kesinleştirdim ve 2 gün sonra ilk setimi açtım: Saha raporu (İLK SET): Parkta kitap okuyan kıza set açma (25.09.2019)