Kızımız papatya çayını yudumlarken her geçen dakika daha da sinirleniyor. Altyapısı erkeklerin kanı ve teriyle kurulmuş bir sistemde, bir erkek tarafından geliştirilmiş bir bilgisayardan, yine bir erkeğin kodladığı bir sosyal medya platformu üzerinden “Ataerkilliğiniz batsın!” diye bir paylaşım yapıyor.

Erkekler tarafından inşa edilmiş bir yurt odasında uzanırken “Erkekler sadece kendilerini umursarlar. Onlara kimin ihtiyacı var ki?” diye düşünüyor. Yine bir erkek olan babasının yıllık 55 bin dolar ödediği “Cinsel kimlik ve Cinsellik Araştırmaları” bölümünde okuyor. Gecenin 1’inde dudak parlatıcısı almak için köşedeki markete gidiyor.

Erkekler tarafından yerleştirilmiş sokak lambalarının altında gün gibi aydınlık ve erkeklerden oluşmuş bir grup polis vardiyasının döndüğü güvenli bir caddede yürürken “Ataerkillik tecavüz kültürünün devamlı hale getirilmesidir.” Diye düşünüyor. Parlatıcısını alıp yurduna dönüyor.

“Toksik maskülinite en beteridir,” Parlatıcının paketini çöpe atarken iç çekiyor. O çöpün erkekler tarafından toplanıp, herhangi bir saldırıya karşı kendi canını vermeye hazır erkeklerin koruduğu bir ülkede yine erkekler tarafından kamu hizmeti veren bir kuruluşun şebekesi olarak kurulmuş arazi doldurma alanlarına atıldığını unutuyor. Parlatıcısını sürüyor ve bir selfie çekmek için $800 dolarlık iPhone’unu çıkarıyor.

“Bu ne ya! Ne yaptığını sanıyor bu? Mesaj atıp zorluyor beni?!” Dudağını büküyor ve alelacele cinsel taciz, erkek ayrıcalığı ve daimi kadın mağduriyetiyle ilgili bir #MeToo postu yazıyor. Bunu sinirli bir şekilde 3 bin dolarlık yine erkekler tarafından geliştirilmiş ve ödenmiş bir laptop üzerinden yapıyor. Ve yatağa giriyor.

Gözlerini kapatıyor ama sinirden kuduruyor. Bir sağa bir sola dönüyor siniri yüzünden bir türlü uyuyamıyor. En sonunda aklından geçen son bir düşünceyle uykuya dalıyor: “Bütün erkekler pislik!"

Daniel Haqiqatjou'nun küçük bir paylaşımı.