- Katılım
- 26 Nisan 2018
- Mesajlar
- 31
- Tepkime puanı
- 19
- Şehir
- Antalya
Herkese selam,
Ben yaklaşık 2 ay önce "Kırmızı Hap" düşüncesini -ne diyeceğimi bilemedim.- öğrenmiş birisiyim. 2 aylık süre boyunca Johnny Delusion, Gökhan X,Harun D, Erkek Adam ve aklıma gelmeyen kişilerin yazılarını okudum ve önemli düşündüğüm cümle -ya da topluluğu- alıp bir whatsapp grubunda topladım -Grupta tek ben varım- . Grup olayı size biraz saçma gelebilir ama en azından bazı şeyleri hatırlamam için süreyi kısaltıyor.
Sorularla alakasız bir açılış bölümü olduğuna göre sorularıma geçebilirim.
Bu "Kırmızı Hap" düşüncesinden önce kendimdeki fark ettiğim şeyin düşüncedeki bilgilerden sonra ne kadar kötü olduğunu anladım. Kötü olduğunu düşündüğüm şey konuşma stilimdi. Hiçbir insan mükemmel olamaz fakat mesajlaşmalarım rezalettir. İnsanların hiçbirisiyle yüzyüze olmadığımız sürece sağlıklı, düzgün bir iletişim kuramıyorum. Yüzyüzeyken de konuşmam çok iyi değildir -duygu katamıyormuşum- ama mesajlaşmada sanki konuşmayı hızlıca bitirmek istiyormuşum gibi oluyor. Konu açmaya çalışsam bir türlü açamıyorum.
Başka sorunlardan birisi dışarıdan sanki hayattan bunalmış gibi görünmem. Ne kadar düzeltmeye çalışsam da o bakışım, asık suratlık yine yüzüme geliyor. Bazen insanlar korktuğunu bile söylüyorlar. Ciddi durmuyorum korkunç duruyorum.
Şu anlık aklıma gelen son sorun ise içimdeki tanışma-açılma korkusu. Ne zamandır kendimde "Sen endişelenmiyorsun. Onun sadece senin gibi bir insan olduğunu biliyorsun. Seni reddetse başka kız mı yok?" desemde son yaşananlardan sonra bedenimde gizli bir korku olduğunu anladım. Normalde heyecan yok fakat bir şekilde vücudum beni engellemeye çalışıyor. "Ya kız yakınındaki biriyle göz kontağı kurduysa? Ya kızın gözü daldıysa? Ya her şey baştaki gibi iyi gitmezse? Orada aşırı yüklenmeden donup kalsan ne olacak?" diye sorular sormaya çalışıyor.
Size, zor da olsa aklımda olan sorunlarımı yazdım. Bu sorunlarım hakkında görüşlerinize, yardımlarınıza ihtiyacım olacak. Görüşleriniz-Yardımlarınız için şimdiden teşekkürler.
Ben yaklaşık 2 ay önce "Kırmızı Hap" düşüncesini -ne diyeceğimi bilemedim.- öğrenmiş birisiyim. 2 aylık süre boyunca Johnny Delusion, Gökhan X,
Sorularla alakasız bir açılış bölümü olduğuna göre sorularıma geçebilirim.
Bu "Kırmızı Hap" düşüncesinden önce kendimdeki fark ettiğim şeyin düşüncedeki bilgilerden sonra ne kadar kötü olduğunu anladım. Kötü olduğunu düşündüğüm şey konuşma stilimdi. Hiçbir insan mükemmel olamaz fakat mesajlaşmalarım rezalettir. İnsanların hiçbirisiyle yüzyüze olmadığımız sürece sağlıklı, düzgün bir iletişim kuramıyorum. Yüzyüzeyken de konuşmam çok iyi değildir -duygu katamıyormuşum- ama mesajlaşmada sanki konuşmayı hızlıca bitirmek istiyormuşum gibi oluyor. Konu açmaya çalışsam bir türlü açamıyorum.
Başka sorunlardan birisi dışarıdan sanki hayattan bunalmış gibi görünmem. Ne kadar düzeltmeye çalışsam da o bakışım, asık suratlık yine yüzüme geliyor. Bazen insanlar korktuğunu bile söylüyorlar. Ciddi durmuyorum korkunç duruyorum.
Şu anlık aklıma gelen son sorun ise içimdeki tanışma-açılma korkusu. Ne zamandır kendimde "Sen endişelenmiyorsun. Onun sadece senin gibi bir insan olduğunu biliyorsun. Seni reddetse başka kız mı yok?" desemde son yaşananlardan sonra bedenimde gizli bir korku olduğunu anladım. Normalde heyecan yok fakat bir şekilde vücudum beni engellemeye çalışıyor. "Ya kız yakınındaki biriyle göz kontağı kurduysa? Ya kızın gözü daldıysa? Ya her şey baştaki gibi iyi gitmezse? Orada aşırı yüklenmeden donup kalsan ne olacak?" diye sorular sormaya çalışıyor.
Size, zor da olsa aklımda olan sorunlarımı yazdım. Bu sorunlarım hakkında görüşlerinize, yardımlarınıza ihtiyacım olacak. Görüşleriniz-Yardımlarınız için şimdiden teşekkürler.
gülücük kullan saçmala. Mantığını devre dışı bırak. Ciddiyim biriyle sohbet ederken mantığını devre dışı bırak. Ders çalışırken, sınava girerken falan kullanırsın ama sohbet ederken kapat beynini. İnsanlar ciddiyeti sevmezler eğlenmek isterler. Eğlenmek istiyorsan mantıktan uzak durup saçmala. 
