Sohbet ettikleri kişilerden güçlü duygusal tepkiler almaya çalışmazlar: Hayranlık ya da saygı tepkileri ateşlemek amacıyla başarılarını abartacak ya da sempati tepkisi alabilmek için yaşadıkları zorlukları büyütecek şekilde iletişim kurmazlar.



Politika ya da düşünceler hakkında kesin yargılarla konuşmazlar: Bir kişi ya da fikir hakkında kesin yargılarla konuşmak, mevcut bakış açısı çeşitliliğine kör bir şekilde yaklaşmaktır. Bu tavır, eski kafalılığın ve kıt görüşlülüğün tanımıdır.





Eleştirileri anında reddetmezler, eleştiriye karşı yaklaşılamaz ya da değiştirilemez olarak algılanmalarına sebep olacak güçlü duygusal tepkiler vermezler: Sosyal yönden zeki insanlar, tepki vermeden önce eleştiriyi dinlerler; çünkü değerlendirme olmaksızın ani duygusal tepkiler vermek, yalnızca savunmacılıktır.





Birisi hakkındaki düşüncelerini onlar hakkında gerçeklermiş gibi yansıtmazlar: Sosyal yönden zeki insanlar, birisi hakkında kesin bir gerçekmişçesine “O tam bir pislik.” gibi yargılarda bulunmazlar. Bunun yerine “Beni rahatsız eden bazı davranışları var.” gibi söylemleri tercih ederler.



İnsanları davranışları aracılığıyla asla genellemezler (belirli bir noktayı işaret etmek için asla ‘sen hep..’, ‘sen hiçbir zaman…’ gibi sözler kullanmazlar): Çünkü birisine karşı tehditkar hissettirmeyen bir dil kullanmak, karşınızdaki kişinin bakış açınıza açık bir şekilde yaklaşmasını ve arzuladığınız değişime götüren bir diyalogun ortaya çıkmasını sağlamanın en iyi yoludur.



Dolaysız bir şekilde konuşurlar: Söylemek istedikleri şeyleri lafı dolandırmadan dile getirirler. Sakince, basit, kısa ve öz, düşünceli bir şekilde konuşurlar. İletişime odaklanırlar; yalnızca insanlardan tepki almaya değil.



Sağlıklı bir şekilde bağlarını koparabilmeyi bilirler: Yani bir başka deyişle dünyanın kendi etraflarında dönmediğini bilirler. Karşılarındaki kişinin yaptığı herhangi bir açıklamanın kendileri açısından olumsuzluk ifade etmesinden endişelenmeden dinlemeyi başarırlar. Kendi bakış açılarından kopup her şeyin kendileri ile ilgili olduğunu farz etmeden karşılarındaki insanın fikirlerini en azından anlamaya çalışırlar.

İnsanları cahillikleri konusunda bilgilendirmeye çalışmazlar: Birini yanlış düşünme ile suçladığınızda, savunma sistemlerini aktive etmelerine sebep olarak başka bir bakış açısını değerlendirme ihtimallerini düşürürsünüz. Öncelikle kendi duruşlarını geçerli kılıp sonrasında kendi fikirlerinizi sunarak karşı tarafın kendi gücünü elinde tutmasını sağlayabilir ve savunma yerine karşılıklı öğrenmenin olduğu bir diyalog yaratabilirsiniz.



İnsanların duygularını geçerli kılarlar: İnsanların duygularını geçerli kılmak, fikirlerini değiştirmeleri ya da reddetmeleri için mantık kullanmaya çalışmaksızın hissettiklerini kabul etmektir; yani gerçekte kim olduklarını geçerli kılmaktır – siz farklı şekilde tepki vermeyi tercih etseniz de.



‘Gölgelerdeki benliklerinin’ başkalarında abarttıkları özellikler, davranışlar ve modeller olduğunu bilirler: Kişinin yanlış bilgiler veren bir politikacıya karşı olan nefreti, kavrayışsız ya da az nitelikli olma korkusunun yansıması olabilir. Ya da kişinin pasif bir arkadaşına duyduğu hoşnutsuzluk, hayatında başkalarına güç vermeye yönelik eğiliminin tanımı olabilir. Bu, daima belirgin olan bir bağlantı değildir; ancak mevcut güçlü bir duygusal tepki olduğunda, her zaman oradadır. Bir şeyden ciddi şekilde hoşnutsuzluk duyduğunuzda, ondan basitçe kurtulmak istersiniz.



Öğrenmek değil yalnızca kazanmak isteyen insanlarla tartışmazlar: Sosyal açıdan zeki insanlar, herkesin iletişim kurmak, öğrenmek ya da gelişmek istemediğini bilirler; dolayısıyla onları zorlamaya çalışmazlar.



Tepki vermek için değil, duymak için dinlerler: Konuşan insanları dinlerken nasıl tepki vereceklerine değil, söylenen şeylere odaklanırlar.



Ebeveynlerine göstermekten, bir çocuğa açıklamaktan ya da bir işverenin bulmasından utanacakları herhangi bir şeyi internette paylaşmazlar: Arkasında durma konusunda kendinize güvenmediğiniz bir şeyi internette paylaşmak, kendinize karşı dürüst olmadığınız anlamına gelir. Bu davranış, kişiliğinizin başkalarının onayına ihtiyaç duyan kısmına göre hareket ettiğinizin göstergesidir.



Kendilerini doğru olanın sözcüsü olarak görmezler: “Yanlış düşünüyorsun.” yerine “Bence yanlış düşünüyorsun.” demeyi tercih ederler.



Bir fikri çürütmeye çalışırken ad hominem yanılgısına düşmezler: Ad hominem yanılgısı, kişinin dikkatleri tartışılan konu üzerinden uzaklaştırmak amacıyla muhatabının karakterine saldırmayı seçmesidir. Örneğin günde üç kez çikolata yiyen birinin “Bence çocuklar çok fazla çikolata yememeli.” demesi üzerine, sosyal yönden zeki bir insan “Bunu sen mi söylüyorsun!” diye yanıt vermez. Söyleneni karşı tarafın bakış açısından duymaya çalışır.



Öncelikli ilişkileri kendileriyledir ve bu ilişki üzerinde durmadan çalışırlar:Sosyal yönden zeki insanların kavradıkları en temel şey, insanlarla olan ilişkilerinin kendileri ile olan ilişkilerinin bir uzantısı olduğu gerçeğidir.